به گزارش خبرگزاری علم وفناوری، به نقل از نیواطلس، یک عامل نشان دهنده سلامت سیستم گوارش سطح گلوکز در روده است.و قرار دادن یک کاتتر در گلوی بیمار  روش فعلی اندازه گیری آن است. اما به زودی یک قرص هوشمند بلعیدنی ابداع می‌شود که این فرایند را بسیار ساده‌تر می‌کند.

 هم اکنون در دانشگاه سن دیگوکالیفرنیا قرص هوشمند مذکور در حال توسعه است، در اصل با ترکیب حسگرهای زیستی را با یک سلول سوخت زیستی، که در یک پوسته پلیمر قرار گرفته اند که با چاپگر سه بعدی ساخته شده است. هنگامیکه قرص مذکور بلعیده می‌شود، به طور مداوم سطح گلوکز در روده کوچک را می‌سنجد و از همان به عنوان سوخت استفاده می‌کند.

قرص هوشمند در فواصلی مشخص به طور بی سیم داده‌های خوانش شده را با کمک یک روش کم مصرف به عنوان «ارتباط مغناطیسی بدن انسان» منتقل می‌کند. این فرایند به طور خلاصه شامل ارسال پالس های مغناطیسی ضعیف از طریق بافت بدن بیمار است که برای شناسایی و رمزگشایی به یک دستگاه مجهز به سیم پیچ گیرنده ارسال می‌شود که روی بخش خارجی بدن قرار می‌گیرد.

آزمایش کپسول روی خوک‌ها (که سیستم گوارشی مشابه انسان دارند) نشان داد این گجت هوشمند می‌تواند سطح گلوکز در روده کوچک را به مدت ۱۴ ساعت رصد کند. ابزار مذکور در این بازه زمانی،باعث ارسال داده ها  هر پنج ثانیه به مدت دو تا پنج ساعت می شد و در نهایت همراه مدفوع از بدن حیوان خارج شد.

البته قبل از آزمایش کپسول روی انسان باید اندازه آن کمی کوچک‌تر شود. در حال حاضر طول و عرض کپسول به ترتیب ۲.۶ سانتی متر و ۹ میلی متر است. همچنین محققان تصمیم دارند حسگرهای بیشتری به آن اضافه کنند.

یکی از مؤلفان پژوهش ارنستو دی لاپاز آندرس در این باره می‌نویسد:  دما و غلظت اکسیژن در سیستم گوراش با توجه به آنکه pH، تغییر می‌کند،  یکپارچه سازی ادغام روش‌های حسگر اضافی را برای توضیح این تفاوت‌ها جز تحقیقات آینده خواهد بود.