به گزارش خبرگزاری علم و فناوری،  توربین‌های بادی برای تولید انرژی عالی هستند، اما پس از اینکه عمر مفید آن‌ها پایان می‌یابد، کاملاً هدر می‌روند و تبدیل به ضایعات می‌شوند و مواد مورد استفاده برای ساخت آن‌ها به خوبی تجزیه و بازیافت نمی‌شود.

طول عمر آنها حدود ۲۰ تا ۲۵ سال است و هنگامی که دور ریخته می‌شوند، تیغه‌های عظیم شیشه‌ای یا فیبر کربنی آنها اغلب به محل‌های دفن زباله منتقل می‌شوند.

اکنون یک شرکت استارتاپی آمریکایی به دنبال انجام کاری در مورد این موضوع است.این شرکت استارتاپی مستقر در آیووا آمریکا، REGEN Fiber نام دارد. این شرکت، تیغه‌های توربین بادی را به بافت تقویتی تبدیل می‌کند که استحکام و دوام کلی بتن و محصولات پیش‌ساخته را افزایش می‌دهد.این استارتاپ متعلق به یک شرکت حمل و نقل موسوم به Travero است.

 مدیر توسعه کسب و کار در شرکت Travero جف وودز،می‌گوید:  در صنعت تولید انرژی بادی با رشد فوق العاده پیش‌بینی شده و تعداد فزاینده‌ای از توربین‌های بادی که در حال حاضر به پایان عمر تقریباً ۲۰ ساله خود رسیده‌اند، استارتاپ ما در زمان مناسبی وارد این بازار شده است.

وی افزود: بازیافت تیغه‌ها بدون استفاده از گرما یا مواد شیمیایی و همزمان دور نگه داشتن آنها از محل‌های دفن زباله یا سوزاندن، از اهداف پایداری صنعت تولید انرژی بادی و مشتریانی که محصولات بازیافتی را دریافت می‌کنند، حمایت می‌کند.

طبق برآورد این شرکت که از نیمه دوم سال ۲۰۲۳ در مقیاس تجاری، بازیافت تیغه‌های توربین‌های بادی  آغاز کند و برای دستیابی به این هدف، در حال ساخت یک مرکز جدید است.

 استارتاپ REGEN Fiber می‌تواند هنگامی که این مرکز به طور کامل عملیاتی شود، سالانه بیش از ۳۰ هزار تن مواد حاصل از تیغه‌های توربین‌های بادی را بازیافت کند.

بازیافت تیغه‌ها یا پره‌های توربین‌های بادی در حال حاضر نیز به صورت محدود انجام می‌شود و مواد حاصل از آنها به الیافی تبدیل می‌شوند که می‌توانند برای آسفالت و محصولات کامپوزیت استفاده شوند.

مفهوم بازیافت توربین‌های بادی چزی جدیدی نیست. به عنوان مثال  شرکتی موسوم به Re-Wind Network در اکتبر سال ۲۰۲۱، برای بازیافت پره‌های توربین بادی به منظور استفاده در ایستگاه‌ها یا پناهگاه‌های دوچرخه در دانمارک خبرساز شد. این شرکت به دلیل یافتن روشی پایدار برای این موضوع با مواد کامپوزیت دور ریختنی، مورد ستایش قرار گرفت.

 گزارش‌هایی در فوریه ۲۰۲۲ نیز مبنی بر استفاده از پره‌های توربین توسط همین شرکت، این بار برای ساخت یک پل در ایرلند منتشر شد.

در عین حال، دانشمندان دانشگاه ایالتی میشیگان در ماه اوت سال ۲۰۲۲، یک ماده متمایز برای توربین‌ها ایجاد کردند که می‌توان آن را احیا کرد و در تیغه‌های توربین جدید یا انواع محصولات دیگر از جمله میز، چراغ‌های عقب خودرو، پوشک و حتی پاستیل خرسی بازیافت کرد.

اکنون این نوآوری جدید امیدوار است که مشکل ضایعات توربین‌های بادی را بتوان در همان منبع آن حل کرد و سازه‌ها را کاملاً قابل بازیافت کرد و از اشغال فضا در محل‌های دفن زباله توسط آنها جلوگیری کرد.