به گزارش خبرگزاری علم وفناوری استان سمنان؛ با جست و جو در تقویم شمسی و ایرانی روزهایی در آن به چشم می خورد که هرکدامشان روایتگر بخشی از تاریخ ملی و مذهبی است که به بهانه بزرگداشت آن اتفاق آن روز گرامی داشته و در یاد و خاطره ی ما ثبت می شود.

همه ی ما می دانیم که قوانینی برای ثبت ایام در تقویم شمسی وجود دارد و قطعا اسناد معتبری دلیل این نامگذاری خواهد بود تا این که روزی را به نام یک اتفاق و یا یک شخص از مشاهیر ایران نامگذاری کنند. اما در سال های اخیر شاهد هستیم که عده ای از مردم چه توسط فشار روانی از طریق رسانه های بیگانه و چه بر اساس دامن زدن بر احساسات و هیجانات ملی ایرانی خود اقدام به نامگذاری روزهایی در سال می نمایند.یکی از این نامگذاری ها که با خود حواشی بسیاری را همراه بوده است نامگذاری روز ۷آبان ماه و بنام روز جهانی کورورش کبیر است.آیا سند قطعی و معتبر برای این نامگذاری وجود دارد؟آیا این نامگذاری توسط عده ای که خود را مورخ تاریخی و ایران باستان می دانند صورت گرفته یا یک جریان هدایت شده ی سیاسی؟

این ها سوالاتی است که دراین گزارش به آن خواهیم پرداخت باما همراه باشید...

کوروش کبیر که بود؟

کوروش کبیر نخستین شاه و بنیان‌گذار دوره شاهنشاهی هخامنشی در ایران زمین می‌‌باشد. ایرانیان کوروش کبیر را پدر و یونانیان، که وی سرزمین‌های ایشان را تسخیر کرده بود، او را سرور و قانونگذار می‌نامیدند. کوروش کبیر دارای 4 فرزند بود دو تن از فرزندان کوروش کبیر پسر و دو تن دیگر دختر بودند.

کوروش کبیر (۵۷۶-۵۲۹ پیش از میلاد)، همچنین معروف به کوروش دوم نخستین شاه و بنیان‌گذار دودمان شاهنشاهی هخامنشی است. کوروش کبیر، به‌خاطر بخشندگی‌، بنیان گذاشتن حقوق بشر، پایه‌گذاری نخستین امپراتوری چند ملیتی و بزرگ جهان، آزاد کردن برده‌ها و بندیان، احترام به دین‌ها و کیش‌های گوناگون، گسترش تمدن و غیره شناخته شده‌است.

ایرانیان کوروش کبیر را پدر و یونانیان، که وی سرزمین‌های ایشان را تسخیر کرده بود، او را سرور و قانونگذار می‌نامیدند. یهودیان کوروش کبیر را به منزله مسح‌شده توسط پروردگار بشمار می‌آوردند، ضمن آنکه بابلیان کوروش بزرگ را مورد تأیید مردوک می‌دانستند.

رضا مرادی غیاث‌آبادی در گفت و گو با تاریخ ایرانی می گوید:

کوروش یک پادشاه و شخصیت تاریخی است. پادشاه سرزمینی که بعدها ایران نامیده شد و در زمان خودش چنین نامی بکار نمی‌رفت و متداول نبود. کوروش مانند هر شخصیت تاریخی دیگر قابل نقد و بررسی است. پژوهشگران کوشش می‌کنند تا با واقعیت‌های مرتبط با کوروش آشنا شوند. کاری که به دلیل کمبود و نقصان منابع بسیار دشوار و حتی غیرممکن است. در آثار و منابع ایرانی تقریباً هیچ یادی از کوروش نشده است و ایرانیان تا این اواخر بکلی با او بیگانه بوده‌ و او را نمی‌شناخته‌اند. این نشان می‌دهد که از نظر سابقه تاریخی، کوروش در اندیشه ایرانیان یک قهرمان یا شخصیت برتر نبوده است. نام کوروش حتی در اوستا، متون پهلوی و شاهنامه نیز نیامده است.

بیشتر بدانید:

۱.منبع:ویکی پدیا،دانشنامه آزاد

۲.تاریخ ایرانی.مجله دیجیتال،http://tarikhirani.ir

کوروش کبیر تابع چه دینی بود؟

در بابل و جاهای دیگر، مدارک فراوانی در ارتباط با تسامح کوروش کبیر در امور دینی بدست آمده و هیچ نشانه‌ای از تعصب وی به دین ملی‌اش دیده نشده‌است. دربارهٔ اینکه کوروش کبیر چه دینی داشت، اختلاف نظر وجود دارد و احتمالاً کوروش خود می‌بایست پرستندهٔ اهورامزدا بوده‌باشد، اگرچه تقریباً هیچ چیزی دربارهٔ باورهایش نمی‌دانیم.

مطابق با گزارش  گزنفون ، کوروش کبیر در بارگاهش پیرامون مسائل دینی از رهنمودهای مغان پیروی می‌نمود. اگرچه بسیاری از پژوهشگران، کوروش کبیر را زرتشتی نمی‌دانند، مری بویس قویاً استدلال می‌کند که کوروش خود یک زرتشتی بود که چنان پا جای پای نیاکان خود می‌گذارد، نیاکانی که از سدهٔ هفتم پیش از میلاد هنوز پادشاهان کوچکی در انشان بودند.

او خاطرنشان می‌سازد که آتشکده‌ها و نیایشگاه‌های پاسارگاد حاکی از عمل به آیین‌های زرتشتی‌است و متن‌های یونانی نیز به عنوان شاهد آورده‌اند که مغان زرتشتی جایگاه‌های ارزنده‌ای در دربار کوروش کبیر داشته‌اند.

لوییس گری عقیده دارد که کوروش کبیر دقیقاً پیرو آئین ایرانیان‏ باستان قبل از گاتاهای زرتشت و بازماندهٔ آن در اوستای جدید بود و خدایانی که مورد تکریم کوروش بودند، با اهورامزدا، میترا، آذرو آناهیتا، قابل تطبیق هستند. وی معتقد است دین کوروش کبیر به آئین ارائه ‏شده در اوستای جدید نزدیک‏ بوده و دلیلی برای زرتشتی دانستن او وجود ندارد.

در برابر، پژوهشگرانی همچون جورج کامرون و والتر هینتس عقیده دارند که زمان زندگی زرتشت مابین سال‌های ۶۶۰ تا ۵۸۲ پیش از میلاد بوده و کوروش کبیر در این مدت، حتی با زرتشت دیدار هم داشته و پیرو دین زرتشتی بوده‌است و دلیل این استدلال را آتشدان‌های ساخته‌شده در فضای آزاد و برج نگهداری آتش در پاسارگاد می‌دانند.

ماکس مالوان می‌گوید که تاکنون هیچ مدرکی بدست نیامده که بر پایهٔ آن بتوان گفت، کوروش کبیر زرتشتی بوده‌ است ولی رفتار کوروش با آموزه‌های زرتشت و اصول دین او نقاط مشترک بسیاری دارد و شاید از دین زرتشتی تأثیر پذیرفته باشد.

بیشتر بدانید:

۱.نورا الیزایت مری بویس (۲ اوت ۱۹۲۰–۴ آوریل ۲۰۰۶) استاد دانشگاه و پژوهشگر در رشته مطالعات زرتشتی بوده‌است. او توانست با ژرف‌نگری در آیین‌ها و رسوم و باورها، که از سه هزار سال پیش تاکنون دست نخورده بود، به جزئیات زندگانی این پیامبر ایرانی و آموزه‌های او، حتی عقاید دینی پیش از ظهور زرتشت دسترسی پیدا کند. او نتیجه پژوهش‌های خود را در کتاب پایگاه ایرانی کیش زرتشت[۱] در سال ۱۹۷۸ عرضه نمود. کار بزرگ او مجموعه کتاب‌های تاریخ کیش زرتشت است که به اکثر زبان‌ها از جمله زبان پارسی برگردانده شده‌است. مرگ مجال نداد که مری این کتاب را به پایان برد ولی خوشبختانه پیش از مرگ با آلبرت دو یونگ استاد دانشگاه لیدن به توافق رسید که کار به انجام رساندن را به عهده گیرد.

۲.گِزِنُفون (به یونانی: Ξενοφῶν) فیلسوف، مورخ، و سرباز یونانی است که در سال ۴۳۰ قبل از میلاد در آتن به دنیا آمد. دوران زندگی او حدوداً بین سالهای ۴۳۰ تا ۳۴۵ پیش از میلاد بوده‌است. کورش‌نامه یا کوروپدیا (به یونانی: Kúrou paideía) طولانی‌ترین اثر کسنوفون، نویسنده و سپاهی آتنی سده پنجم پیش از میلاد است. در این کتاب، کسنوفون شیوه پرورش، آموزش و زندگی کوروش بزرگ را نگاشته‌است.

استوانه کوروش کبیر

از کوروش کبیر تنها سند نسبتاً مفصلی که برجای مانده، استوانه‌ای به‌ طول ۲۲٫۵ سانتی‌متر و عرض ۱۱ سانتی‌متر از جنس خاک رس با نوشته‌ای ۴۵ سطری به‌زبان بابلی است که امروزه با شمارهٔ ۹۰۹۲۰ در اتاق ۵۲ بخش ایران باستان موزهٔ بریتانیا نگهداری می‌شود.

تکهٔ اصلی استوانه کوروش کبیر در سال ۱۸۷۹ میلادی توسط هرمزد رسام در حفاری معبد مردوک در بابل پیدا شد، این تکه استوانه کوروش حاوی ۳۵ خط بود. تکهٔ دوم استوانه کوروش که شامل خط‌های ۳۶ تا ۴۵ می‌شود، در سال ۱۹۷۵ میلادی در کلکسیون بابل دانشگاه ییل یافت شد و به استوانهٔ اصلی پیوست گردید.

در سال ۱۹۷۱ میلادی، سازمان ملل متحد استوانهٔ کوروش کبیر را به همهٔ زبان‌های رسمی سازمان منتشر کرد و بدلی از این استوانه در مقر سازمان ملل در فضای بین تالار اصلی شورای امنیت و تالار قیومت در شهرنیویورک قرار داده شد. در این مکان، نمونه‌ای از آثار فرهنگی کشورهای گوناگون وجود دارد. 

حقایق روز ۷آبــان

روز کوروش بزرگ، در ۷ آبان (۲۹ اکتبر) یک روز غیر رسمی و ملی در گرامی‌داشت کوروش بزرگ، مشهور به کوروش کبیر، بنیان‌گذار و نخستین پادشاه شاهنشاهی هخامنشی است.این رویداد در هیچ تقویم معتبر جهانی وجود خارجی نداردبر اساس رویدادنامه نبونئید، هفتم آبان، سالروز ورود کوروش بزرگ به بابل می‌باشد.روز کوروش در هیچ تقویم رسمی ثبت نشده‌است، با این‌حال گروه‌های مختلفی از مردم ایران خواهان ثبت این روز در تقویم ملی ایران بوده‌اند.

روز 7 آبان که مصادف با روز ورود کوروش به بابل است از سال 1383 از طرف مردم ایران و طرفداران حقوق بشر در سرتاسر دنیا به نام روز کوروش کبیر (Cyrus the Great Day) نام گذاری شده است. روز کوروش بزرگ، روزی است که به پیشنهاد سازمان بین‌المللی نجات پاسارگاد انتخاب و نام‌گذاری شده است.

به ادعای سازمان نجات پاسارگاد، این روز در تقویم جهانی یونسکو به ثبت رسیده، در صورتی که روز کوروش در هیچ تقویم رسمی ثبت نشده است و یونسکو این مطلب را رد کرده است. در هیچ یک از تقویم‌ها و گاهشمارهای رسمی بین‌المللی، نامی از روز جهانی کوروش وجود ندارد. هیچ یک از سازمان‌ها و نهادهای جهانی روزی را به نام «کوروش بزرگ» نامگذاری نکرده‌اند. نگاهی به تارنمای رسمی سازمان ملل متحد www.un.org/en و سازمان یونسکو www.en.unesco.org این مساله را تایید می نماید.

29 اكتبر برابر با هفتم آبان است، روزي كه در چند سال اخير، بسياري آن را به نام روز جهاني كوروش تبليغ مي‌كردند، با اين حال در منابع معتبر داخلي و خارجي رد‌پاي چنداني از اين روز نيست. مبلغان اين روز اما آن را گاهی روز تولد كوروش هخامنشي، روز ورود كوروش به بابل يا روز صدور يا ساخت استوانه گلي منشور حقوق بشر كوروش معرفي مي‌كنند.

بیشتر بدانید:

۱.رویدادنامه نبونئید از رویدادنامه‌های بابلی است که به بیان رویدادهای دورهٔ فرمانروایی نبونایید، آخرین شاه بابل و پس از آن کوروش بزرگ، پادشاه هخامنشی بر اساس گاهشماری بابلی می‌پردازد.

۲.تارنمای رسمی سازمان ملل متحد www.un.org/en و سازمان یونسکو www.en.unesco.org

داستان نام‌گذاري اين روز چيست؟

آيا واقعا در تقويم جهاني، روز 29 اكتبر به نام و ياد كوروش دوم، پادشاه بزرگ هخامنشي ثبت شده است؟ اول بار در سال‌هاي ابتدايي دهه 80 اين موضوع را «انوشيروان كيهاني‌زاده» روزنامه‌نگار و تاريخ‌نويس در ستون «روزنامك» كه در «شرق» منتشر مي‌كرد، اعلام كرد. طبق گفته آقاي كيهاني‌زاده، اين روز كه در تقويم بين‌المللي به نام«sirius day» شناخته مي‌شود با نام و ياد كوروش بزرگ، پادشاه دادگستر هخامنشي نام‌گذاري شده است. با اين حال، اما آن‌گونه كه «رضا مرادي‌غياث‌آبادي» مورخ و نویسنده ی تاریخی مي‌گويد: «نام sirius day كه در تاريخ 29 اكتبر تقويم بين‌المللي به ثبت رسيده، اشاره‌اي به نام ستاره شباهنگ است و ارتباطي به كوروش هخامنشي ندارد، چراكه نام كوروش به زبان لاتين اگرچه تلفظ هر دو به يك شكل است اما به‌گونه‌اي ديگري نوشته مي‌شود (cyrus). با اين‌حال پس از آن تاريخ دوستداران و ناسيوناليست‌هاي افراطي هر ساله اين روز را بيشتر از سال قبل تبليغ مي‌كردند، حال آنكه در هيچ جايي از تاريخ اشاره‌اي به اين روز كه ارتباطي با كوروش هخامنشي داشته باشد، نشده است.»

آن‌گونه كه مرادي‌غياث‌آبادي مي‌گويد كشور ما مانند كشورهاي تازه‌بنياد و فاقد هويت تاريخي نيست كه با ساختن تقويم و تاريخ قلابي به نام كوروش يا هر كس ديگري بخواهيم از راه آن تاريخ و فرهنگ‌مان را تبليغ كنيم. پس از انتقادهاي وارد شده از سوي تاريخ‌نويسان و باستان‌شناسان برجسته به اين روز، عده‌اي بر آن شدند تا با برداشتن عنوان «جهاني» از آن «روز كوروش» را بسازند و دليل نام‌گذاري اين تاريخ را ورود كوروش به بابل نوشتند، حال آنكه ورود به خاك يك كشور مستقل و اشغال آن باتوجه به اينكه اين كشور با ايرانيان در جنگ نبود، هرگز بنياد خوبي براي نام‌گذاري كوروش نيست. ادعاهايي مبني بر روز تولد و صدور منشور كوروش هم خالي از حقيقت است، چرا كه هيچ سند قابل اعتنا و درستي با اين مضمون در دست نيست كه چنين چيزي را تاييد كند.

مراسم بزرگداشت روز کوروش (زنان و مردان با گرفتن دست های یکدیگر و به نیت اتحاد و یکدلی)

اين تاريخ‌نويس همچنين مي‌افزايد: «در زمان دولت نهم و رياست «اسفنديار رحيم‌مشايي» بر سازمان ميراث‌فرهنگي هم با اقدام‌هايي كه انجام می‌شد و بزرگداشت‌هايي كه به اين مناسبت گرفته مي‌شد - اين روز قلابي جدي گرفته شد. دولتي‌ها اين روز را به عنوان روز تولد كوروش اعلام مي‌كردند، با همه اين تفاسير به باور من نبايد به اين موضوع پرداخت و آن را جدي گرفت، چراكه به جدي گرفته شدن اين نام‌گذاري جعلي كمك مي‌كند و نبايد فراموش كنيم كه راه راستي از دروغ نمي‌گذرد.»

تبليغ‌ها و بزرگ‌نمايي روز موسوم به روز جهاني كوروش تنها به بزرگداشت‌هاي دولتي در دولت نهم مربوط نيست، چراكه در خارج از ايران نيز عده‌اي با بزرگ‌نمايي و تبليغ فراوان اين روز تلاش مي‌كنند هفتم آبان را به نام روز جهاني كوروش بزرگ بدارند. در داخل نيز عده‌اي به دليل تحت‌تاثير قرار گرفتن و تمايلات ملي‌گرايانه تلاش مي‌كنند اين روز را گرامي بدارند. سفر به پاساگارد و حضور در كنار آرامگاه كوروش هخامنشي راهي است كه عده‌اي در اين روز براي جدي گرفتن هفتم آبان به آن عمل مي‌كنند، اما آيا هنوز مسوولان سازمان ميراث‌فرهنگي و مسوولان پايگاه ميراث‌فرهنگي پاسارگاد اين روز را جدي مي‌گيرند؟ نصيري، رييس پايگاه ميراث‌فرهنگي پاسارگاد در اين‌باره به شرق مي‌گويد: «در روز هفتم آبان هيچ برنامه خاصي در كنار آرامگاه كوروش در پاسارگاد برگزار نمي‌شود و همه چيز به شكل معمول ديگر روزها خواهد بود. يگان حفاظت از پاسارگاد اين اجازه را نمي‌دهد و بنابر تقويم ما هم اين روز هيچ روز خاصي نيست، چرا كه اگر روز جهاني كوروش در تقويم بين‌المللي بود، در تقويم ما نيز وارد مي‌شد. به اعتقاد من اين نام‌گذاري غيرواقعي است و براي آن سندي در دست نيست و تنها چند سالی است كه باب شده است.»

اما با اين حال به گفته برخي كساني كه در سال گذشته تلاش مي‌كردند در اين روز در كنار اين آرامگاه باشند و در قالب گروه‌هاي جمعي به پاسارگاد سفر كرده بودند با ممانعت مسوولان حفاظتي آرامگاه مواجه شدند. یک مقام مسئول در پاسخ به اين پرسش كه اگر افرادي در كنار آرامگاه خود شخص اقدام به برگزاري مراسم ويژه و خاصي در اين روز كنند و به شكل جمعي حضور يابند آيا از آن ممانعت مي‌شود، می‌گوید: «بازديد‌هاي گروهي و شخصي از آرامگاه در اين روز همان روال عادي و هميشگي را دارد و با حضور گروه‌هاي بازديد جمعي مخالفت و ممانعتي نمي‌شود.» سال گذشته منشور كوروش به رسم امانت از موزه ملي بريتانيا براي مدتي در موزه ملي ايران به نمايش گذاشته شد. بازديد از استوانه گلي حقوق‌بشر كوروش در زمان حضور در ايران به جز در چند روز خاص از جمله روز‌های عاشورا و تاسوعا آزاد بود، اما با اين حال در روزهاي ششم و هفتم آبان سال 89 مسوولان موزه ملي به دليل آنچه انجام اقدامات حفاظتي و ارتقاي سيستم عنوان كردند، بازديد از منشور را ممنوع اعلام كرده بودند، به همين دليل نيز برخي وب‌سايت‌هاي خبري نوشتند كه بازديد از منشور كوروش در روز جهاني كوروش ممنوع شد. وجود ممانعت‌هايي از اين دست موجب شده گروه‌هايي از مخالفان نظام ضمن تبليغ اين روز از مخالفت جمهوري اسلامي با گرامي داشتن اين روز سخن بگويند.

روزی که به دروغ نامگذاری شده است+فیلم

اما با اين وجود در ميان تاريخ‌نويسان و باستان‌شناسان كشور، كسي نيست كه روز هفتم آبان را به عنوان روز جهاني كوروش جدي بگيرد و دليل و سندي بر صحت اين روز بياورد. علي‌اكبر سرفراز باستان‌شناس پيشكسوت و استاد دانشگاه نيز كه در زمينه هخامنشيان و تاريخ آنها كاوش‌ها و تحقيقات گسترده‌اي انجام داده است، مي‌گويد: «همان‌گونه كه علامه طباطبايي و جواهر لعل‌نهرو گفته‌اند بر اساس اسناد، كوروش همان ذوالقرنين است، اين مساله بر اساس تحقيقات اثبات مي‌شود و من هم به آن اعتقاد دارم. براي كوروش به عنوان ذوالقرنين و پادشاهي دادگر و طرفدار حقوق‌بشر احترام ويژه و خاصي قايلم، اما با اين حال اين روز را به عنوان روز كوروش يا هر چيز ديگري در اين زمينه نمي‌دانم، چراكه هيچ سند و مدركي دال بر اين موضوع در دست نيست، حتي اينكه گفته مي‌شود كوروش هخامنشي به يهوديان امكانات بازگشت به سرزمين‌هاي مقدس خود را داد نيز رد مي‌كنم، چراكه بر اساس اسناد و كتيبه‌هايي كه من روي آنها تحقيق كرده‌ام، اين داريوش هخامنشي بود كه در زمان او، اين تصميم گرفته شد.» پروفسور سرفراز همچنين به هفت جلد تحقيقات خود در اين زمينه اشاره كرد كه سال‌هاست در سازمان ميراث خاك مي‌خورد و اجازه چاپ نيافته است.

بیشتر بدانید:

۱.رضامرادی غیاث آبادی،پژوهشگر فرهنگ ایران باستان و نویسنده کتاب "منشور کورش هخامنشی"

۲.علی اکبر سرافراز،استاد باستان شناسی دانشگاه تهران،مصاحبه با خبرگزاری شرق

ذوالقرنین

ذوالقرنین یکی از شخصیت‌های قرآن و کتاب مقدس است. بر اساس قرآن، ذوالقرنین، سه لشکرکشی مهم داشت نخست به غرب، سپس به شرق، و سرانجام منطقه‌ای که در آن یک تنگه کوهستانی وجود داشت، او انسان یکتاپرست و مهربانی بود و از طریق دادگری منحرف نمی‌شد و به همین جهت مشمول لطف خدا بود، او یار نیکوکاران و دشمن ستمگران و ظالمان بود و به مال و ثروت دنیا علاقه‌ای نداشت، او هم به خدا ایمان داشت و هم به روز رستاخیز، او سازنده سدی بود، که در آن به جای آجر و سنگ از آهن و مس استفاده شده‌است و هدف او از ساختن این سد کمک به گروهی مستضعف در مقابل ظلم و ستم قوم یاجوج و ماجوج بوده‌است.

در کتاب دانیال، دانیال نبی در رؤیا چنین می‌بیند:

    دیدم که ناگاه قوچی نزد نهر ایستاده بود که دو شاخ داشت و شاخهایش بلند بود ویکی از دیگری بلندتر و بلندترین آن‌ها آخربرآمد؛ و قوچ را دیدم که به سمت باختر و شمال و جنوب شاخ می‌زد و هیچ وحشی با او مقاومت نتوانست کرد و کسی نبود که از دستش رهایی دهد و برحسب رای خود عمل نموده، بزرگ می‌شد.

در متن عبری واژه "קרנים" (قرنیم) به معنی "دوشاخ" استفاده شده‌است.

در ادامه در کتاب دانیال می‌خوانیم: جبرئیل بر او آشکار گشت و خوابش را چنین تعبیر نمود: قوچ صاحب دو شاخ که دیدی پادشاهان ماد و پارس است. در ترجمه عربی کتاب مقدس نام ذوالقرنین در همین فراز آمده‌است:

    ترجمه ون دایک:أَمَّا الْکَبْشُ الَّذِی رَأَیْتَهُ ذَا الْقَرْنَیْنِ فَهُوَ مُلُوکُ مَادِی وَفَارِسَ

    ترجمه فارسی قدیم:اما آن قوچ صاحب دو شاخ که آن را دیدی پادشاهان مادیان و فارسیان می‌باشد.

یهود از بشارت رؤیای دانیال چنین دریافتند که دوران اسارت آن‌ها با قیام یکی از پادشاهان ماد و فارس، و پیروز شدنش بر شاهان بابل، پایان می‌گیرد، و از چنگال بابلیان آزاد خواهند شد. چیزی نگذشت که کوروش در صحنه حکومت ایران ظاهر شد و کشور ماد و فارس را یکی ساخت، و سلطنتی بزرگ از آن دو پدیدآورد، و همانگونه که رؤیای دانیال گفته بود که آن قوچ شاخهایش را به باختر و شرق و جنوب می‌زند کوروش کبیر نیز در هر سه جهت فتوحات بزرگی انجام داد. یهود را آزاد ساخت و اجازه بازگشت به اسرائیل را به آن‌ها داد.

در کتاب اشعیا نبی باب ۴۴ شماره ۲۸ چنین می‌خوانیم: آنگاه در خصوص کوروش می‌فرماید که شبان من اوست و تمامی مشیتم را به اتمام رسانده به اورشلیم خواهد گفت که بنا کرده خواهی شد. این جمله نیز قابل توجه‌است که در بعضی از تعبیرات کتاب مقدس، از کوروش تعبیر به عقاب خاور، و مرد تدبیر که از مکان دور خوانده خواهد شد آمده‌است. (کتاب اشعیا نبی باب ۴۶ شماره ۱۱)

اولین فردی که از اسلام شناسان و مفسران و تاریخ‌دانان جهان اسلام با قاطعیت ذوالقرنین را با شخصیت تاریخی کوروش تطبیق داد ابوالکلام آزاد متفکر هندوستانی در کتاب ذوالقرنین یا کوروش کبیر بود بعد از او شماری از مفسرین معاصر مانند مودودی، علامه طباطبایی صاحب المیزان و مکارم شیرازی و سلطان حسین و نورعلی تابنده گنابادی حکایت از آن دارد که مشخصاتی که از این فرد در قرآن و تاریخ‌ها و داستان‌ها آمده‌است با منش تاریخی کوروش بزرگ همسویی دارد.

بیشتر بدانید:

۱.کتاب دانیال (عبری: דניאל) یکی از بخش‌های عهد عتیق است که سرگذشت زندگی دانیال پیامبر را که یک یهودی است که در بابل به اسارت گرفته شده‌است بیان می‌کند.

۲.ابوکلام آزاد،سیاست‌مدار و مفسر بزرگ قرآن، او مدتی رهبری حزب کنگره ملی هند را به عهده داشت و در واقع جوان‌ترین رهبر این حزب بود.

نظر آیت‌الله اسدالله ایمانی-امام جمعه شیراز

امام‌ جمعه شیراز با بیان اینکه مناسبت جعلی 7 آبان به‌ عنوان روز کوروش در تورات اسرائیلی مطرح‌ شده و هیچ منبع موثقی ندارد، گفت: مردم فریب جریان‌سازی دروغین رسانه‌های غربی را نخورند.

آیت‌الله اسدالله ایمانی در خطبه‌های نماز جمعه ۶آبان ماه ۱۳۹۶ با اشاره به جریان‌سازی دروغین رسانه‌های غربی و سلطنت‌نشین در ساختن یک مناسبت جعلی به نام 7 آبان، اظهار داشت: آنچه در مورد کوروش در تاریخ آمده، این است که وی در جنگ‌های بسیاری حضور داشته و در یکی از آن‌ها کشته شده است؛ اما اینکه کجا دفن شده و ... هیچ اطلاعات مستندی در دست نیست.

وی افزود: امروز ماهواره‌ها و خبرگزاری‌های وابسته به سلطنت‌طلب‌ها و دشمنان نظام، از حس ناسیونالیستی و ملیت‌گرایی مردم سوءاستفاده می‌کنند و یک مناسبت جعلی و بدون سند تاریخی را به مردم القا می‌کنند که لازم است تمام آحاد جامعه با تحقیق و بررسی راجع به این موضوع فکر کرده و عمل کنند.

نماینده ولی‌فقیه در استان فارس خاطرنشان کرد: ریشه مناسبت جعلی 7 آبان در هیچ جای تاریخ جز تورات اسرائیلی نیست و همین مسئله نشان می‌دهد که به بهانه این مناسبت، به دنبال ایجاد شکاف بین مردم هستند.

امام‌ جمعه شیراز ادامه داد: چند سال است که استان فارس را درگیر مناسبت جعلی 7 آبان کرده‌اند و پرسش ما از مدعیان این است که به مردم بگویند که ریشه تاریخی این مناسبت کجاست.

ایمانی با بیان اینکه به مناسبت جعلی روز کوروش جز در تورات اسرائیلی، در هیچ جای تاریخ اشاره نشده است، افزود: مدعیان دروغین روز کوروش اگر راست می‌گویند تاریخ مستند را به مردم نشان دهند و مردم نیز بدون مطالعه و تحقیق حرفی را نپذیرند.

وی همچنین با اشاره به سیره اهل‌بیت(ع) که هیچ خبری را بدون منبع مستند و مطمئن نمی‌پذیرفتند، خاطرنشان کرد: متأسفانه جامعه امروز تحلیلگر نیست و تحلیل‌گران بی‌نظر نیز در رسانه‌ها مسائل را تحلیل نمی‌کنند، بنابراین بیشتر مردم شایعه‌ها و وقایع دروغین را به‌ سادگی می‌پذیرند، چراکه اهل تحقیق و بررسی نیستند.

انتهای متن/

علی صبوری