به گزارش خبرگزاری علم وفناوری از هرمزگان؛ مبینا وطن خواه کلاس یازدهم مدرسه استعدادهای درخشان بندرعباس است که از بی توجهی و بی مهری مدیران آموزشی کشور نسبت به اختراعات و نتیجه این دستاوردهای علمی گلایه می کند. 

وی می گوید: بنده از دوران راهنمایی بشدت نسبت به محیط پیرامونم کنجکاو بوده و همیشه بدنبال کشف دلیل رویدادها ووقایع بودم که همین کنجکاوی منجر به ثبت چندین اختراع طی پنج سال اخیر شده است. 

وطن خواه گفت: اما چه فایده که این اختراعات فقط در زمانی که قرار است جشنواره و المپیاد برگزار شود مورد توجه مسئولان استانی و کشوری قرار می گیرد و در مابقی ایام همچنان ما در پارکینگ هستیم تا جشواره بعدی. من امسال بشدت درگیر کنکور هستم و ترجیح می دهم تمام فکر و ذکر و تمرکزم را روی امتحان کنکور بگذارم تا سرنوشتم را آنگونه که بهترین است رقم بزنم بنابراین پرداخت به مطالعات جانبی و اختراعات علمی در حالی که برای مسئولان امر هیچ توجیهی ندارد فقط وقت تلف کردن است. 

این مخترع نوجوان هرمزگانی بیان داشت: ​سه تا اختراع به اسم های ویتامین ث سنج؛ سیستم تشخیص نشتی سیالات و سیستم جمع آوری زباله ثبت کرده ام و مدال طلای جشنواره icanکشور کانادا و ۴ مدال جهانی دیگر را از کشورهایی مثل سوئیس، کره ی جنوبی و کرواسی کسب کردم  و موفق شدم رتبه ی سوم خوارزمی کشوری و پژوهشگر برتر کشور را در سال ۹۵ بدست بیاورم اما هیچ ارگانی تاکنون حاضر نشده یکی از اختراعاتم که تقریبا تکمیل است و در استان هرمزگان با توجه به نیازهای اقلیمی و آب و هوایی بسیار م.رد نیاز است بخرد ویا کمک نماید که این محصول تجاری سازی شده و وارد بازار بشود این دستگاه نشت یاب سیالات است که با توجه به اینکه صنایع بزرگی همچون فولاد،‌الومینیوم و پالایشگاه های نفت و گاز و ... در بندرعباس مستقر شده اند می توانند با توجه و تمرکز برروی این اختراعم علاوه بر تشویق بنده به ادامه کار این طرح داخلی را با حمایت های خود وارد بازار نمایند و از واردات نمونه خارجی اش بی نیاز شویم اما اخساس می کنم چون بنده هنوز دانش آموزم و اختراعات دانش آموزی هر چقدر هم که کامل باشد باز هم مورد بی توجهی قرار می گیرد فعلا تمرکزم را روی کنکور گذاشته ام. مبینا می گوید: یکی از مقالاتم در سال ۲۰۱۸ جزو بهترین مقالات کشور آمریکا در زمینه ی سلول های بنیادی شده است و لوح تقدیر هم دریافت کرده ام اما این موارد تاکنون نتیجه ای برایم نداشته و بعداز چندسال حس می کنم پرداختن به کارهای علمی در کشور ما نتیجه ای ندارد. 

وی در پایان افزود: از پدر و مادر و مربیانم که بسیار مرا در تمام المپیادها و جشنواره ها همراهی کرده اند تشکر می کنم و امیدوارم روزی برسد که مسئولان کشور ما هم به اختراعات دانش آموزی و دانشجویی توجه بیشتری نشان دهند. 

انتهای پیام/