به گــزارش خبرگزاری علـــم و فناوری - سمنان؛بــا وجود انتشار روزافزون ویروس کرونا در جهان گمانه زنی ها و همچنین یافته های ابتدایی برای نحوه انتشار این ویروس در بدن افراد بسیار شنیده می شود.این در حالی است که نتایج پژوهش های علمی نشان میدهد اصلی ترین راه انتقال ویروس کرونا، انتقال فرد به فرد است که از طریق تماس" یا "قطره" صورت می گیرد.

نکته ی قابل توجه این که در حالت "تماسی"، رعایت نکردن فاصله ۱ تا ۲ متری با فرد بیمار، سبب انتقال می شود. همچنین قطرات ناشی از بازدم، سرفه، عطسه یا صحبت کردن فرد بیمار، می تواند موجب انتقال بیماری از طریق "قطره"، شود. هنوز پاسخ قطعی در خصوص انتقال بیماری از طریق ذرات هوا (آئروسل) وجود ندارد. اما ویروس می تواند با ذرات بسیار ریز معلق در هوا ترکیب و موجب تشکیل آئروسل شود. آئروسل های حامل ویروس که در هوا شناورند می توانند در اثر استنشاق باعث بروز بیماری شوند.

تعریف آئـروسل

هــواپخش نامی است که به سوسپانسیون ذرات جامد یا قطره‌های مایع در گاز اطلاق می‌شود. به‌طورکلی منظور از هواپخش، ذرات گرد و غبار معلق در هواست. دود، ریزگرد اقیانوسی، آلودگی هوا، و مه دود امثالی از هواپخش هستند.

بررسی یک احتمال ضعیف برای کروناویروس

تحقیقات و بررسی ها، گویای این حقیقت است که در خصوص کروناویروس از طریق هوا یا همان آئروسل ها هنوز شواهد علمی قوی وجود ندارد.اما با توجه به احتمال انتقال از طریق ذرات هوا، توصیه می شود حتی المقدور از ماندن طولانی مدت در یک محیط بسته که تراکم آئروسل در آن زیاد است دوری و اقدامات بهداشت فردی را رعایت کنید.

بر اساس نتایج و یافته هایی که در یک پایگاه‌ داده‌های پژوهشی پزشکی بنام (medRxiv) قرارگرفته ولی هنوز برای انتشار در ژورنال‌های علمی بازبینی نشده، ویروس کرونا تا ۳ ساعت پس از شناور شدن در هوا قابل‌شناسایی است و در تمام این مدت می‌تواند سلول‌های کشت داده‌شده در آزمایشگاه را آلوده کند.

این گروه از محققان اظهار می دارند که با توجه به یافته‌هایشان انتقال آئروسل یا هوا پخش ویروس محتمل به نظر می‌رسد.البته این دانشمندان می‌گویند هنوز نمی‌دانند چه غلظتی از ویروس در هوا لازم است تا بتواند یک انسان واقعی را آلوده کند. به گفته این دانشمندان حتی اگر انتقال آئروسل ویروس به انسان‌ها بتواند رخ دهد، بعید به نظر می‌رسد این روش در همه‌گیری فعلی عاملی اصلی باشد.

در حال حاضر اجماع علمی بر این است که اغلب موارد انتقال ویروس کرونا از طریق قطرک‌های تنفسی بزرگ انجام می‌شود، نه ذرات ریز هوا پخش. خوشبختانه این قطرک‌ها آن‌قدر سنگین هستند که نمی‌توانند زیاد دور بروند و پس از یکی دو متر پایین می‌افتند.

آئروسل‌ها یا ذرات هوا پخش بالقوه می‌توانند به مسافت‌های دورتری بروند، مثلاً ویروس آبله‌مرغان از یک فرد مبتلا می‌تواند به شکل هوا پخش به ده‌ها متر دورتر برود و باعث عفونت‌های ثانوی در محیط شود و حتی پس‌ازآنکه فرد محیط را ترک می‌کند، مدت‌ها در هوا شناور باقی می‌ماند.

مقامات کشور چین هم قبلاً در دستورالعمل تشخیصی و درمانی‌شان برای ویروس کرونا «قرار گرفتن به غلظت بالای آئروسل در محیط نسبتاً بسته برای مدت طولانی» را به‌عنوان یک‌راه احتمالی انتقال گنجانده بودند.

ویروس‌های کرونا دسته‌ای کلی از ویروس‌ها هستند که منجر به بیماری‌های مربوط به دستگاه تنفسی از سرماخوردگی معمولی گرفته تا برونشیت و عفونت مجاری تنفسی می‌شود.

این ویروس جدید که هنوز از سوی سازمان‌های مانند بهداشت جهانی یا سی.دی. سی نامی برای آن انتخاب نشده، از طریق تنفس و تماس هم منتقل می‌شود و همین امر کنترل آن را دشوار کرده است.

دکتر علی اکبر حقدوست | رئیس کمیته اپیدمیولوژی ستاد ملی مبارزه با کرونا