به گزارش خبرگزاری علم و فناوری از لار، ابوریحان محمد بن احمد بیرونی، در ۱۳ شهریور سال ۳۵۲ خورشیدی در خوارزم، دیده به جهان گشود.

وی تحصیلات خود را با یادگیری قرآن و خط آغاز کرد و در پس این آموزش ها مقدمات علوم و ادبیات را آغاز کرد، پس از یادگیری مقدمات، تحصیلات خود را در فراگیری رشته مورد علاقه ادامه داد.

نکته قابل توجه این است که علاقه و توجه وی به یک رشته نه تنها باعث کناره گیری و جدایی از دیگر رشته ها نشد، بلکه زمینه ای شد برای یادگیری هرچه بیشتر علوم دیگر.

سال های ابتدایی زندگی خود را در خوارزم و در خدمت مامونیان خوارزم گذراند، تا اینکه به سفر رفت و چند سالی را در جرجان در خدمت شمس المعالی قابوس وشمگیر گذراند و کتاب آثار الباقیه را در همان جا تالیف کرد.

او پس از ده سال به خوارزم بازگشت و در پی اتفاقاتی به همراه لشکر کشی های سلطان محمود به هندوستان راه یافت و با بسیاری از دانشمندان و حکیمان هند آشنا شد و حاصل این سفر کتاب تحقیق ماللهند و ترجمه چند کتاب از زبان سانسکریت به عربی، بود.

در علوم متعدد، نظریه های جدیدی را پایه گذاری کرد که عبارتند از:

نجوم : نظریه حرکت وضعی زمین، تعیین جهت قبله در شهرهای گوناگون.

جغرافیا : محاسبات طول و عرض جغرافیایی شهرها، ترسیم نقشه.

اظهار نظر در مورد زمان پیدایش زمین : چگونگی پدید آمدن لایه سطحی زمین و تبدیل دریاها به خشکی.

از آثاروی می توان《تحقیق ماللهند، قانون مسعودی، التفهیم لاوایل صناعات التنجیم، الجماهر فی معرفه الجواهر، صیدنه، آثار الباقیه عن القرون الخالیه》نام برد.

و پس از سال ها تلاش وکوشش در راه علم و کسب فضیلت، در ۲۲ آذر ۴۲۷ خورشیدی، در شهرغزنه (غزنی كنونی واقع در افغانستان) دار فانی را وداع گفت و نیز در همان جا به خاک سپرده شد.

خبرنگار: فاطیما حلیمی

انتهای پیام/