به گزارش خبرگزاری علم و فناوری از استان چهارمحال و بختیاری ؛ ساقه‌های آن ازپایه منشعب به ارتفاع 55-20سانتی متر، با شاخه‌های شیاردار، محکم، برگ‌های قاعده‌ای درشت و گوشتی  و به رنگ سبز با گل‌های زرد می‌باشد. لازم به ذکر است که دوره رشد این گونه بسیار دیرتر از سایر گونه‌های اسانس‌دار می‌باشد به طوری‌که تا اواسط مرداد ماه این گونه در رشد رویشی و در اوایل شهریور دوره گل دهی و در اواخر شهریور دوره بذر‌دهی آن می‌باشد.

بهترین رویشگاه این گونه از نظر فراوانی، مناطق مسطح وهموار می‌باشد که در صحراهای بن به وفور یافت می‌شود ولی بهترین نوع از این گونه گیاهی از نظر کیفی و پاکیزگی در مناطقی است که در اصطلاح محلی به آنها دیم‌کار گفته می‌شود.

قسمت‌های برگ و گل این نوع گونه مورد استفاده قرار می‌گیرد و ریشه آن کف قابل قبولی جهت شست و شو دارد که در بعضی موارد از کوبیده آن درگذشته به عنوان شوینده لباس به‌کار می‌رفته‌است.

خواص درمانی و کاربردی:

دارای خاصیت ضد قارچی و همچنین ضد باکتری می‌باشد واثر کشندگی قابل قبولی بر قارچ‌های مولد بیماری کچلی، عفونت‌های دهان در نوزادان و عفونت‌های رحمی زنان دارد.

با کشف خاصیت ضد کپک، برای جلوگیری از کپک زدن و همچنین خوشبو کردن، این گیاه را روی ترشی و پنیر می‌ریخته‌اند.

از پودر این گیاه به عنوان چاشنی غذایی و معطر کردن ماست و دوغ استفاده می‌شود.

جوشانده این گیاه اگر پس از مدتی نگهداری در جای خنک، مزه ترش و خوشمزه‌ای به خود می‌گیرد که از آن برای درست کردن ترشی خیار یا خیارشور استفاده می‌کنند.

دم‌نوش آن نیز بسیار خوش طعم می‌باشد بدین گونه که چندین شاخه از گیاه مذکور را بعد از شستن، تکه تکه نموده و درون ظرف درب بسته‌ای، به مدت 10 دقیقه جوشانده و استفاده می‌کنیم. جوشانده آن باعث ضدعفونی و شست ‌و شوی معده و روده می‌گردد.

برای یک‌بار هم که شده امتحان کنید.

انتهای پیام/۱۰۲۰