حال پس از مدتها ما چیزی دربارة منشا‌ مسیل مرموزی که در کهکشان راه‌شیری وجود داشت، می‌دانیم. مانند،« یارمونگاندر» مسیلی که زمین را محاصره‌کرده‌است و به‌ دور کل کهکشان نیز حلقه‌زده‌است, یک جریان و یا مسیل عظیم و پرسرعت گازی دیگری وجود دارد که در فاصله 200 میلیون سال نوری، به‌دور کهکشان راه‌شیری پیچیده‌شده‌است.

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری و به نقل از ساینس‌الرت, ما حالا کم و بیش می‌دانیم که این مسیل گازی از کجا آمده‌است. این مسیل پیش از به‌وجود آمدن، مجموعه‌ای از کهکشان‌های کوتوله‌‌‌ای دارای ابرهای بزرگ و کوچک « ماژلانی» بود که نهایتا توسط کهکشان راه‌شیری خورده‌شد. به‌همین دلیل این مار کهکشانی را جریان «ماژلانی» می‌نامند.

حل شدن یکی ازمرموزترین معماهای کهشان راه شیری

اگرچه منشا و ریشه جریان «ماژلانی»‌ با ابرهای «ماژلانی» کاملا تطابق دارند اما یک جنبه معما گونه و اسرارآمیز در این رابطه ‌ وجود دارد که ستاره‌شناسان را برای سالیان دراز حیران کرده‌ است. مسئله موجود در حقیقت آن است چیزی حدود یک میلیارد گاز خورشیدی در این جریان انباشته‌شده‌است و مدل‌سازی‌های موجود، فادر به توضیح این موضوع نیستند که چرا دو ماهوارة کهکشانی درحال از دست‌دادن این حجم از انرژی هستند.

«النا دی اونگیا» ستاره‌شناس برجسته و مهم  دانشگاه «ویسکانسین-مدیسون» در ایالات متحدة آمریکا می‌گوید: « به‌همین‌دلیل که قادر به‌توضیح این اتفاق نبودیم به راه‌حلی رسیدیم که در توضیح این جریان عظیم بسیار کارا است.» تصوير زیر نمایی کامل از آسمان و جریان ماژلانی را نشان می‌دهد:

بنا بر مدل جدید، گاز موجود ناشی از خود ابرهای « ماژلانی» نیست بلکه این گازها حاصل هاله‌های کهکشانی است که پیش از خوردن شدن توسط کهکشان راه‌شیری در آن کهکشان‌های کوتوله موجود بوده‌است.(هاله‌های کهشکانی ابرهای عظیم گازی و پلاسمایی هستند که در اکثر کهکشان‌ها وجود دارند.)

کهکشان راه شیری، شب‌ها در آسمانی کاملاً تاریک (به دور از نور ماه و آلودگی نوری) به صورت نوار سفید کم رنگی در آسمان دیده می‌شود. پهنای این نوار تقریباً ۳۰ درجه است. راه شیری کهکشانی مارپیچی میله‌ای است. شکل کلی کهکشان‌های مارپیچی را می‌توان به یک دیسک یا قرص تشبیه کرد. بخش اصلی اجزای تشکیل دهندهٔ کهکشان (ستاره‌ها، گاز و غبار) در قالب بازوهای مارپیچی در سطح تخت این دیسک قرار دارند.

انتهای پیام/

خبرنگار: تیمور خسروی