به گزارش خبرگزاری علم و فناوری از اردبیل؛ وضعیت علمی کشورها، قدرت آنها را در سلطه علمی بر جهان نشان می‌دهد. به‌طورکلی، ظرفیت استادان و محققان کشورها در بالا‌رفتن بنیه علمی آن کشور و به‌دنبال آن ارتقای رتبه جهانی نقش مهمی ایفا می‌کند. هرساله پایگاه‌های مختلف رتبه‌بندی جهان، جایگاه دانشگاه‌ها و حتی کشورها را از نظر علمی و تحقیقاتی موردارزیابی قرار می‌دهند تا علاوه ‌بر اینکه حس رقابت را بیشتر در آنها برانگیزند، آنها را تشویق کنند تا کیفیت علمی خود را بهبود بخشند.

 این نخستین بار است که رتبه علمی در جهان از نظر کمی و کیفی به هم رسیده است و تا پیش از این همواره رتبه کمی ایران بهتر از رتبه کیفی آن بوده است.

در سال‌های اخیر، رشد سریع شرکت‌های استارتاپی و دانش‌بنیان گواه رشد علمی کشور بوده است. ایران در بسیاری از زمینه‌های علمی دچار کمبود دستگاه‌ها و تجهیزات آزمایشگاهی و تحقیقاتی است که به دلیل وجود تحریم‌ها، محققان قادر به تامین آنها نیستند اما این مساله باعث کناره‌گیری آنها در زمینه‌های تحقیقاتی نشده بلکه آنها را بر آن داشت تا با خلاقیت و با استفاده از هوش بالایی که دارند، خودشان آستین‌های همت را بالا بزنند و دستگاه‌ها و تجهیزات موردنیازشان را  طراحی و تولید کنند. این کار شاید تا سال‌های پیش غیرممکن می‌نمود اما تحریم‌ها به ایران و حتی جهان ثابت کرد محققان ما در سخت‌ترین شرایط هم می‌توانند گلیم‌شان را از آب بیرون بکشند.

روند تولید و انتشارات علمی ایران از نظر کمی، کیفی و مشارکت بین المللی در دو دهه اخیر در پایگاه های معتبر بین المللی کلاریویت آنالیتکیس (Clarivate Analytics) و محصولات آن (WoS، ESI  و Incites)، اسکوپوس (Scopus)  و نیز پایگاه استنادی علوم جهان اسلام (ISC) نشان می دهد که در طول دو دهه اخیر میزان تولید علم توسط پژوهشگران جمهوری اسلامی ایران در سطوح ملی و بین المللی به طور مستمر در حال افزایش بوده است.

نتایج حاصله از بررسی ها نشان می دهد که کل مدارک علمی نمایه شده در پایگاه استنادی اسکوپوس از ایران در سال های مختلف برابر با ۶۳۰۷۶۸ مورد بوده که حدود ۴۰۹۰۶۰ مورد آن یعنی حدود ۶۵ درصد آن در سخت ترین شرایط تحریم همه جانبه کشور یعنی سال های اخیر (۲۰۲۰-۲۰۱۳) بوده است. همچنین کل مدارک علمی موجود نمایه شده توسط جمهوری اسلامی ایران در پایگاه WoS در طول ۱۲۰ سال اخیر برابر با ۵۴۰۵۳۰ بوده که حدود ۳۶۱۲۴۴ مدرک آن یعنی بیش از ۶۶ درصد مربوط به سال های اخیر (۲۰۲۰-۲۰۱۳) است.

نحوه اندازه گیري و ارزيابي فعالیت هاي علمی