به گزارش خبرگزاری علم و فناوری از اردبیل؛ آیا زندگی در داخل خانه در طول همه‌گیری باعث عدم فعالیت بیشتر شما و مبارزه با «COVID-19» شده است؟ تو تنها نیستی. قرنطینه‌های کووید به طور چشمگیری میزان فعالیت بدنی بسیاری از افراد را که معمولاً از طریق معاشرت در فضای باز یا رفتن به محل کار انجام می‌دهند، کاهش داده است.

فعالیت بدنی چیست؟

سرگرمی‌های همراه با تحرک، انجام ورزش و نرمش، دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی، تحرک در حین کار، تحرک در حین انجام کارهای منزل یا مثلا باغبانی، همه نوعی از فعالیت بدنی به شمار می‌آیند.

فعالیت جسمی فقط ورزش نیست: بازی، رقص، گردگیری خانه یا حتی حمل کیسه‌های خرید از فروشگاه تا منزل، همگی باعث می‌شوند بدن در حال فعالیت باشد.

در شرایط کنونی که امکان انجام ورزش در بیرون خانه کم شده است، فعال بودن تا حد امکان، اهمیت بسیار زیادی دارد.

در این شرایط، حتی فعالیت‌های کوچک هم مفید هستند؛ به عنوان نمونه، پس از مدتی نشستن از جا برخیزیم و حدود ۵ دقیقه در منزل قدم بزنیم.

همین کار کمک می‌کند فشار از روی یک سری خاص از عضلات برداشته شود و برعکس، عضلات دیگر که بی‌حرکت بودند به فعالیت بپردازند.

چرا به فعالیت بدنی نیاز داریم؟

فعالیت بدنی منظم هم برای جسم، هم برای روان ما سودمند است و مزایای زیر را در بردارد:

• تنظیم بهتر فشارخون
• کنترل وزن
• کاهش خطر سکته‌های قلبی و مغزی
• کاهش احتمال بروز دیابت
• کنترل بهتر قند خون در مبتلایان به دیابت
• کم کردن احتمال بروز برخی از انواع سرطان
• تقویت عضلات و استحکام استخوان‌ها
• بهبود حفظ تعادل و پیشگیری از زمین خوردن (در کهنسالان)
• بهبود رشد، و تسریع تکامل مهارت‌های حرکتی
• حفظ سلامت روان، در کنار بهبود حافظه و یادگیری، کاهش خطر افسردگی و زوال عقل

فقط 5 دقیقه حرکت در هر ساعت می تواند آسیب های ناشی از عدم تحرک را برطرف کند

اکنون، محققان کالج کینگ لندن می گویند که بیدار شدن و حرکت کردن در اطراف فقط به مدت پنج دقیقه در هر ساعت می تواند به افراد کمک کند تا از عدم فعالیت همه گیر خود خلاص شوند.

این مطالعه که در مجله BMJ Neurology Open منتشر شده است سطوح فعالیت بدنی افراد مبتلا به اختلالات عضلانی ژنتیکی مانند دیستروفی عضلانی را قبل و بعد از پایان قرنطینه مقایسه کرد. شرکت کنندگان متشکل از بزرگسالان با ظرفیت های فیزیکی مختلف، از بسیار متحرک تا نیاز به کمک برای حرکت بودند. به گفته تیم تحقیقاتی، این مطالعه همچنین شامل 41 نفر روی ویلچر بود که مطالعات اغلب نادیده گرفته می‌شوند. به گفته محققان، نتایج برای افرادی با قابلیت‌های مختلف قابل استفاده است، زیرا ایزوله‌سازی کووید یا جابجایی به کار از راه دور برنامه‌های عادی بسیاری از افراد را مختل کرد.

در طول ارزیابی یک ساله، شتاب‌سنج‌ها سطح فعالیت بدنی را قبل از قرنطینه در سال 2019 تا پایان قرنطینه در سال 2020 اندازه‌گیری کردند. این سنسورها مدت، منظم بودن و درجه حرکت را در چهار دسته مختلف ثبت کردند: قوی، خفیف، کم، و کم تحرک

در طول همه‌گیری، نتایج نشان داد که میزان فعالیت بدنی شرکت‌کنندگان در هر روز کاهش قابل‌توجهی دارد. افراد به طور متوسط ​​هر روز قبل از قرنطینه تقریباً یک ساعت و نیم ورزش ملایم داشتند. در نتیجه حبس، افراد به طور متوسط ​​هر روز 25 دقیقه کمتر به کارهای کم تحرک می پردازند و کمتر (11 درصد کمتر در ساعت) در طول روز حرکت می کنند.

فعالیت بدنی چیزی فراتر از ورزش کردن است

با توجه به محدودیت‌های سال گذشته در سفر، فعالیت‌های تفریحی در فضای باز و گردهمایی‌های بزرگ، این مطالعه نشان می‌دهد که افراد زمان کمتری را صرف انجام فعالیت‌های سبک می‌کنند و به طور کلی کمتر حرکت می‌کنند. از آنجایی که این فعالیت سبک روزانه لزوماً ورزش نیست، برای افراد سخت است که متوجه این تغییرات جزئی در فعالیت سبک روزانه شوند. علیرغم وضعیت سلامت فرد، ورزش متوسط ​​و فعالیت مکرر در طول روز هر دو در نتایج بهتر سلامتی نقش دارند.

سارا رابرتز-لوئیس، نویسنده اصلی و فیزیوتراپیست نورولوژیک در یک انتشارات دانشگاهی می‌گوید: حتی افرادی که زیاد ورزش نمی کنند تحت تأثیر عدم تحرک قرنطینه قرار گرفته اند. در طول قرنطینه COVID-19، مطالعه ما یک ساعت بیشتر در روز عدم تحرک را در بزرگسالان معلول و مستقل مبتلا به بیماری‌های عصبی عضلانی تشخیص داد. حرکت کمتر برای سلامتی مضر است. کاهش فعالیت می‌تواند به ویژه برای افرادی که دارای بیماری‌های عصبی-عضلانی، ناتوانی یا سن بالا هستند مضر باشد.

 کاهش فعالیت نوری اندازه‌گیری شده در این مطالعه احتمالاً برای هر کسی که روال روزانه‌شان به دلیل قرنطینه محدود شده است مشابه است. بر اساس یافته‌های ما، به افراد پیشنهاد می‌کنیم که بدن خود را به مدت ۵ دقیقه در طول روز حرکت دهند. علاوه بر این، هر روز 30 دقیقه را به انجام برخی فعالیت های سبک اضافی مانند یوگا یا تمرینات روی صندلی اختصاص دهید. دستورالعمل‌های فعالیت سازمان بهداشت جهانی بیان می‌کند که «هر حرکت مهم است». آنها پیشنهاداتی در مورد فعالیت های سبک مناسب برای همه توانایی ها ارائه می دهند. رابرتز-لوئیس نتیجه می گیرد که تغییرات ساده می تواند به بازسازی در طول و بعد از قرنطینه کمک کند.

انتهای پیام/