پزشکی و سلامت

هشدار پژوهشگران:

ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی و پیری زودرس ناشی از زیاد نشستن

به گزارش پایگاه خبری علم و فناوری : پژوهشگران هشدار می‌دهند نشستن طولانی‌مدت، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی و متابولیک همچنین پیری زودرس را در نسل هزاره افزایش می‌دهد.

به گزارش شبکه خبری ICTPRESS به نقل از وبگاه سای‌تِک‌دِیلی، پژوهش اخیر پژوهشگران دانشگاه کلرادو بولدر و دانشگاه کالیفرنیا ریورساید در آمریکا نشان می‌دهد افراد متعلق به نسل هزاره، بیش از ۶۰ ساعت در هفته را در حالت نشسته سپری می‌کنند.

نسل هزاره که نسل وای یا نسل ایگرگ هم نامیده می‌شود به نسلی می‌گویند که پس از نسل ایکس و پیش از نسل زد و بین سال‌های ۱۹۸۱ تا ۱۹۹۶ (۱۳۶۰ تا ۱۳۷۵) زاده شده‌اند.

این افراد ساعات زیادی را صرف تردد از خانه به محل کار (و برعکس) می‌کنند، در محل کار از رایانه و عصرها هم از وسایل دیجیتال استفاده می‌کنند. این سبک زندگی بی‌تحرک ممکن است خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را افزایش و سایر شاخص‌های پیری را در آن‌ها تسریع کند.

در پژوهش اخیر، پژوهشگران قصد داشتند دریابند نشستن طولانی‌مدت چه تأثیری بر کلسترول و شاخص توده بدنی بزرگسالان دارد.

افراد شرکت‌کننده در پژوهش، بیش از هزار نفر بودند و بین ۲۸ تا ۴۹ سال داشتند. آن‌ها به طور متوسط روزی ۹ ساعت و برخی از آن‌ها روزی ۱۶ ساعت می‌نشستند. در هفته، بین ۸۰ تا ۱۶۰ دقیقه فعالیت فیزیکی با شدت متوسط و کمتر از ۱۳۵ دقیقه فعالیت بدنی شدید داشتند.

پژوهشگران دریافتند انجام حداقل فعالیت بدنی توصیه‌شده (حدود ۲۰ دقیقه ورزش متوسط در روز) توسط افرادی که بیشتر ساعات روز را روی صندلی می‌نشینند، برای مقابله با خطرات این سبک زندگی کافی نیست.

چاندرا رِینولدز (Chandra Reynolds)، یکی از پژوهشگران، گفت: پژوهش ما نشان می‌دهد نشستن کمتر در طول روز یا ورزش شدیدتر یا ترکیبی از هر دو برای کاهش خطر پیری زودرس در اوایل بزرگسالی ضروری است.

به گفته پژوهشگران، بزرگسالانی که هشت ساعت و نیم در روز می‌نشینند و مطابق توصیه‌های فعلی یا کمتر از آن ورزش می‌کنند، در خطر متوسط تا زیاد ابتلا به بیماری‌های قلبی‌عروقی و متابولیک قرار دارند.

رایان برولمَن (Ryan Bruellman)، یکی دیگر از پژوهشگران، خاطرنشان کرد: افراد تمایل دارند فکر کنند در برابر تأثیرات پیری نفوذناپذیر هستند. آن‌ها با خود می‌گویند متابولیسم من عالی است و تا ۵۰، ۶۰ سالگی نیازی نیست نگران چیزی باشم؛ آن‌ها نمی‌دانند آنچه در این دوران حساس از زندگی انجام می‌دهند اهمیت دارد.