علمی، پژوهشی و فناوری

باز کردن قفل هوش؛ مارموست ها اسرار پنهان تکامل مغز انسان را فاش می کنند

به گزارش پایگاه خبری علم و فناوری :رشد مغز پستانداران تحت تأثیر عوامل مختلفی است که بین گونه ها بر اساس ساختار اجتماعی آنها متفاوت است. در پرورش دهندگان مستقل، مانند میمون های بزرگ، والدین تنها مسئول پرورش فرزندان هستند. با این حال ، در پرورش دهندگان تعاونی، مانند مارموست های معمولی ( Callithrix jacchus ) و انسان ها، سایر اعضای گروه نیز از بدو تولد به پرورش نوزادان کمک می کنند.

یک تیم تحقیقاتی بین‌المللی به سرپرستی پائولا سریتو از گروه انسان‌شناسی تکاملی دانشگاه زوریخ، بررسی کردند که چگونه این تعاملات اجتماعی بر رشد مغز در مارموست‌های معمولی تأثیر می‌گذارد. مطالعه آن‌ها زمان‌بندی رشد مغز و ارتباط آن با مهارت‌های شناختی-اجتماعی، به‌ویژه رفتارهای اجتماعی و مشارکتی که در مارموست‌ها دیده می‌شود، روشن می‌کند.

تعاملات اجتماعی و بلوغ مغزی

تیم تحقیقاتی رشد مغز را با استفاده از داده‌های رزونانس مغناطیسی تجزیه و تحلیل کرد و نشان داد که در مارموست‌ها، نواحی مغزی که در پردازش تعاملات اجتماعی نقش دارند، رشد طولانی‌تری را نشان می‌دهند - به روشی مشابه انسان. این نواحی مغز تنها در اوایل بزرگسالی به بلوغ می رسند و به حیوانات اجازه می دهد تا مدت طولانی تری از تعاملات اجتماعی بیاموزند.

مارموست های نابالغ مانند انسان ها از بدو تولد توسط چندین مراقب احاطه شده و از آنها مراقبت می کنند و بنابراین در معرض تعامل اجتماعی شدید قرار دارند. تغذیه نیز یک تجارت تعاونی است: حیوانات نابالغ توسط اعضای گروه تغذیه می شوند و با بزرگتر شدن آنها مجبورند برای غذا گدایی کنند زیرا مادران آنها از قبل مشغول فرزندان بعدی هستند. بر اساس این مطالعه، نیاز به جلب مراقبت از چندین عضو گروه به طور قابل توجهی رشد مغز را شکل می دهد و به انگیزه پیچیده اجتماعی-شناختی (و مهارت های مشاهده شده) این نخستی ها کمک می کند.

بینش مقایسه ای و تکامل انسان

با توجه به شباهت‌های آنها با انسان، مارموست‌ها مدل مهمی برای مطالعه تکامل شناخت اجتماعی هستند. Cerrito توضیح می‌دهد: «یافته‌های ما بر اهمیت تجربیات اجتماعی برای شکل‌گیری شبکه‌های عصبی و شناختی، نه تنها در پستانداران، بلکه در انسان‌ها تأکید می‌کند.

ورودی‌های اجتماعی اولیه که زندگی نوزادان را در گونه‌های پرورش‌دهنده مشترک مشخص می‌کند، ممکن است یک نیروی محرکه در توسعه انگیزه اجتماعی مشخص انسان باشد. Cerrito می‌افزاید: «این بینش می‌تواند در زمینه‌های مختلف، از زیست‌شناسی تکاملی گرفته تا علوم اعصاب و روان‌شناسی، تأثیر بگذارد».