علمی، پژوهشی و فناوری

تولید ایمپلنتی که در بدن تبدیل به استخوان طبیعی می‌شود

به گزارش پایگاه خبری علم و فناوری : نیاز به ایمپلنت‌های استخوانی که علاوه بر کارایی بالا، عوارض جانبی کمتری داشته باشند، سال‌هاست دغدغه بزرگی در حوزه جراحی دهان و فک و صورت بوده است. حالا یک شرکت نانویی ایرانی با تولید ایمپلنت‌های جذبی و قابل جذب، گامی بزرگ در این زمینه برداشته است.

این ایمپلنت‌های جدید، جایگزین ایمپلنت‌های فلزی و غیرقابل جذب شده‌اند که معمولا با مشکلاتی مانند عفونت و باز شدن زخم همراه بودند. پروتزهای جدید به گونه‌ای طراحی شده‌اند که پس از قرار گرفتن در محل، به تدریج تبدیل به بافت استخوانی بیمار می‌شوند و ریسک عفونت و مشکلات بعدی را به شدت کاهش می‌دهند.

با بهره‌گیری از فناوری نانو، این ایمپلنت‌های جذبی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که سازگاری بالا با بدن دارند و فرایند رشد و بازسازی استخوان را تسریع می‌کنند.

سید علیرضا پرهیز، متخصص جراحی دهان، فک و صورت، درباره این فناوری می‌گوید: «استفاده از پروتزهای قابل جذب نانویی این امکان را به ما می‌دهد که ریسک عفونت یا باز شدن زخم در اثر جابه‌جایی پروتز را به شدت کمتر کنیم و بعد از دو تا سه سال هیچ چیز دیگری از این پروتز در این ناحیه باقی نمی‌ماند.»

یکی از مزایای کلیدی این ایمپلنت‌ها، کاربرد آن‌ها در کودکان است. این پروتزها با تبدیل شدن به استخوان طبیعی، به‌مرور و متناسب با رشد کودک بزرگ می‌شوند و دیگر نیازی به جراحی مجدد برای خارج کردن پروتز نیست. این ویژگی، مشکلی که ایمپلنت‌های دائمی و تیتانیومی ایجاد می‌کردند را حل کرده است.

مجید حاجی حسینعلی، مدیرعامل شرکت فناور تولیدکننده این ایمپلنت‌ها، در این زمینه توضیح می‌دهد: «ویژگی منحصر به فرد ذرات نانو در این محصول باعث شده تا ایمپلنت‌ها با نرخ مناسبی به استخوان تبدیل شوند و احتمال پس‌زدن آن‌ها توسط بدن بسیار کاهش پیدا کند.»

در جهان شرکت‌های محدودی روی تولید ایمپلنت‌های جذبی و استخوانی کار می‌کنند و اکنون ایران با این فناوری پیشرفته در مسیر ارائه راهکارهای نوین برای بیماران قرار گرفته است.