پزشکی و سلامت ,واحدهای فناور و شرکت‌های دانش‌بنیان ,دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی ,علمی، پژوهشی و فناوری

عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان :

تولید نمونه‌ اولیه بلوک‌های لیتیوم دی سیلیکات برای دندانپزشکی دیجیتال

دکتر محمد خدایی متخصص حوزه مهندسی بافت با اشاره به اینکه تحقیقات جدید در حوزه بایوسرامیک‌ها، به‌ویژه لیتیوم دی سیلیکات، نشان‌دهنده تحولی بزرگ در دندانپزشکی دیجیتال و مهندسی بافت است و تاکید براینکه دستیابی به روش‌های ساخت این ماده، نیاز به پیوندهای انسانی و حیوانی کاهش می‌دهد؛ گفت: پروژه‌ای برای کار روی این ماده تعریف شدکه در ابتدا بسیار دشوار و مبهم بود؛ اکنون نمونه اولیه تولید شده و در مرحله بهینه‌سازی قرار گرفته‌ایم.

به گزارش پایگاه خبری علم و فناوری از اصفهان: محمد خدایی، عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان، در نشست ترجمان و تبادل دانش به مناسبت آذرماه پژوهش دانشگاه علوم پزشکی اصفهان که در دانشکده دندانپزشکی برگزار شد، با طرح «ساخت بلوک‌های لیتیوم دی سیلیکات»، زمینه تخصصی خودش را ساخت داربست‌هایی برای مهندسی بافت عنوان کرد و گفت: ما برای ترمیم بافت‌ها و نسوج صدمه‌دیده، داربست‌هایی زیست‌سازگار تهیه می‌کنیم. 

تولید نمونه‌ اولیه بلوک‌های لیتیوم دی سیلیکات برای دندانپزشکی دیجیتال

عضو هیأت علمی گروه مهندسی مواد دانشکده فنی مهندسی گلپایگان؛ ادامه داد: یکی از روش‌های تولید داربست‌هایی زیست‌سازگار استفاده از روش‌های پرینت سه‌بعدی است.این داربست‌ها امکان زنده‌مانی خوبی را برای سلول‌ها فراهم می‌کنند. به این صورت که سلول‌ها روی این داربست‌ها کشت داده شده و در محل ضایعه قرار می‌گیرند و به ترمیم بافت کمک می‌کنند.

عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان افزود: این تکنیک مهندسی بافت نیاز به پیوند از سایر انسان‌ها، حیوانات یا حتی از اندام‌های دیگر بیمار را برطرف کرده است.

این متخصص حوزه مهندسی بافت؛ اظهار کرد: اگرچه تخصص اصلی من در زمینه مهندسی بافت است، اما ما در حوزه بیومتریال‌های فلزی، پلیمری و سرامیکی نیز فعالیت گسترده‌ای داریم.

وی افزود:  یکی از شاخه‌های تحقیقاتی ما ساخت رستوریشن‌های دندانی به روش کدکم (CAD/CAM) است. در این روش، قطعات سرامیکی ترمیمی برای درمان دندان‌های صدمه‌دیده تولید می‌شود که مانند روکش، جایگزین قسمت‌های آسیب دیده دندان می‌شوند.

عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان در ادامه مبحث دندانپزشکی دیجیتال و فرآیند‌های آن را مورد بحث قرار داد و تصریح کرد:  در این روش، ابتدا قسمت ضایعه دندان با اسکنرهای سه‌بعدی عکس‌برداری  می‌شود و نقشه سه‌بعدی آن به کامپیوتر منتقل می‌شود. سپس بلوک‌های سرامیکی به دستگاه‌های تراش منتقل شده و این دستگاه‌ها شکل دقیق حفره دندان را روی بلوک سرامیکی می‌تراشند.

خدایی خاطرنشان کرد: دندانپزشکی دیجیتال  نسبت به بکارگیری قطعات پیش‌ساخته برای ترمیم دندان ارجحیت و برتری دارد، به این خاطر که شکل، اندازه و زوایای حفره دندانی برای بیماران مختلف متفاوت است؛ بنابراین، باید هر قطعه مختص همان فرد و همان دندان طراحی و تولید شود. 

این متخصص حوزه مهندسی بافت در ادامه تصریح کرد: ماده‌ای که ما در این تحقیقات روی آن کار کرده‌ایم، لیتیوم دی سیلیکات است. این بایوسرامیک جدید، که به تازگی در کشورهای دیگر نیز مورد استفاده قرار گرفته، جایگزین آلومینا شده است. آلومینا به دلیل معایب متعدد، کاملاً منسوخ شده است.

عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان؛ افزود: لیتیوم دی سیلیکات ویژگی‌های بسیار خوبی دارد از جمله اینکه بلوک‌های اولیه لیتیوم دی سیلیکات به‌راحتی ماشین‌کاری می‌شوند. نرخ فرسایش ابزار و خوردگی دستگاه‌های تراش در این ماده بسیار پایین است و به‌سادگی به شکل حفره موردنظر تراش داده می‌شود همچنین هزینه تراش‌کاری این ماده نیز مقرون‌به‌صرفه است. مراجعات متعدد بیمار هم حذف خواهد شد.

وی سپس با تاکید براینکه با این حال، پس از تراش‌کاری و استفاده در محیط دندان، این قطعات نباید دچار ساییدگی شوند، بلکه باید سخت و مستحکم باشند؛ عنوان کرد:با توجه به این موضوع برای دستیابی به این دو ویژگی متضاد، قطعه را ابتدا در حالت نیمه‌بلوری تولید می‌کنیم به این خاطر که قطعه نیمه‌بلوری، که ماهیت آن میان شیشه و بلور است، به‌راحتی ماشین‌کاری می‌شود. پس از تراش‌کاری، عملیات حرارتی خاصی روی آن انجام می‌شود و قطعه به حالت فول کریستال درمی‌آید. در این حالت، ماده کاملاً از حالت شیشه‌ای خارج شده و بسیار سخت و مستحکم می‌شود. این ویژگی باعث می‌شود قطعه نهایی به‌راحتی در محل دندان بیمار قرار گیرد.

عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان؛ با تاکید بر جایگاه این فناوری و اهیمت دستیابی به آن؛ گفت: در حال حاضر، تنها یک یا دو شرکت در دنیا تکنولوژی تولید این نوع بایوسرامیک‌ها را دارند.

استاد دانشکده فنی گلپایگان  با اشاره به اینکه پروژه‌ای برای کار روی این ماده تعریف شدکه در ابتدا بسیار دشوار و مبهم بود؛ تصریح کرد: قطعات تجاری این ماده نیز به‌سختی در بازار یافت می‌شد. با این حال، موفق شدیم آن‌ها را شناسایی کرده و نمونه‌های اولیه آن را تولید کنیم. البته کیفیت نمونه‌های تولید شده هنوز به سطح نمونه‌های خارجی نرسیده است. با این‌ حال، مهم این است که مسیر را پیدا کرده‌ایم، متریال را شناخته‌ایم و روش‌های ساخت آن را به دست آورده‌ایم. 

عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان تأکید کرد: مسئله‌ای که باقی مانده، بهینه‌سازی است. باید تلاش کنیم پارامترهای مختلف را تنظیم کنیم تا به خواص اصلی مورد نظر دست یابیم. اکنون بهتر است ادعای بزرگی نکنیم و نگوییم که محصولی مشابه نمونه‌های خارجی ساخته‌ایم. اما روش‌های آن‌ها را شناخته و یک شمای کلی از راهکارها را به دست آورده‌ایم.

وی با اعلام اینکه نتایج این پژوهش‌ها در مجله بین‌المللی Materials Technology  نیز منتشر شده است؛ در خصوص این سوال که چشم انداز شما برای تولید این محصول و تجاری‌سازی آن در کشور و حتی در بازارهای خارجی چگونه است؛ اعلام کرد: چشم انداز ما برای تولید در این سطح حداکثر دو سال است و با توجه به اینکه یکی از مواد اولیه تولید این محصول شن و ماسه کنار دریا است؛ آورده خوبی هم برای کشور خواهد داشت. 

انتهای پیام/

https://stnews.ir/short/4ArO5
اخبار مرتبط
تبادل نظر
نام:
ایمیل: ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد کنید
نظر: