علمی، پژوهشی و فناوری

دیدار نمایندگان مجلس شورای اسلامی با رهبر انقلاب

رهبر معظم انقلاب صبح امروز در دیدار رئیس و نمایندگان مجلس شورای اسلامی، مجالس قانون‌گذاری دنیا را از لحاظ وزن حقوقی مشابه دانستند اما تأکید کردند: معیار اصلی قضاوت درباره مجالس جهان، وزن حقیقی یعنی «اهداف، جهت حرکت و مواضع» مجالس است که از این بُعد، جایگاه و شأن مجلس شورای اسلامی در جهان بی‌نظیر است و البته دوام و بقای این جایگاه وزین و پر شرافت، الزامات و بایدها و نبایدهایی دارد که نمایندگان مجلس باید به آنها متعهد باشند.

به گزارش پایگاه خبری علم و فناوری : حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در آغاز سخنانشان عید سعید غدیر را برای همه عالم اسلام حقیقتاً بزرگ و حاوی مضامین وسیع معرفت اسلامی خواندند و این روز خجسته و همچنین میلاد امام هادی را به ملت بزرگ و شریف ایران تبریک گفتند.

ایشان، شأن حقوقی مجالس قانون‌گذاری دنیا را مشابه یکدیگر و ناشی از شأن عظیم قانون دانستند و افزودند: قانون، شرط اساسی حیات اجتماعی بشر است و از لحاظ عقلایی، قوانینی که با خرد جمعی و به دست منتخبان یک ملت وضع می‌شوند، اعتبار و ارزش والاتری دارند.

رهبر انقلاب وزن حقیقی مجالس جهان را برخلاف وزن حقوقی آنها، متفاوت خواندند و گفتند: جایگاه و اعتبار مجلسی که «متکی بر دین و متشکل از انسان‌های متقی و پاکدست بوده و همّتش بر عدالت و حمایت از ضعفا و ایستادگی در مقابل زورگویان» استوار است، با جایگاه مجلسی که «از افراد لااُبالی تشکیل شده و کارش کمک به ظلم و تبعیض و فاصله طبقاتی و حمایت از جنایتکارانی مثل قاتلین غزه» است، از زمین تا آسمان تفاوت دارد.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای تأکید کردند: با این ملاک و معیار اساسی، جایگاه مجلس شورای اسلامی و شأن نمایندگان منتخب ملت ایران در میان مجالس دنیا نظیر ندارد و به علت همین امتیازات است که امام(ره) مجلس را عصاره فضائل ملت می‌نامید.

ایشان با اشاره به عملکرد و گرایش‌های متفاوت سیاسی دوره‌های مختلف مجلس، گفتند: با وجود این، جایگاه برجسته و ممتازِ مجلس شورای اسلامی در مجموع با همه مجالس دنیا فرق می‌کند و احترام به آن جزو وظایف همگانی است.

رهبر انقلاب اسلامی مجلس شورای اسلامی را مبنائاً، محل عبادت و «مسجدی برپاشده براساس تقوا» خواندند و افزودند: در پرتو طبیعت شریف و پاکیزه مجلس شورای اسلامی، هر فکر و کار و تلاش و قانون‌گذاری در آن نوعی عبادت است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای همچنین در نکته‌ای مهم تأکید کردند: این شرافت و پاکیزگی و جایگاه بی‌همتا البته به خودی خود بقا و ادامه نمی‌یابد؛ بلکه باید آن را با عمل به الزامات و بایدها و نبایدها حفظ و اداره کرد که مسئولیت این امر بسیار مهم، برعهده نمایندگان مجلس است.

رهبر انقلاب با تبریک ریاست مجدد آقای قالیباف بر مجلس، به بیان بایدها و نبایدهای حفظ شأن حقیقی مجلس پرداختند و گفتند: نماینده باید خود را در مقابل خدا و قانون پاسخگو بداند و در پی جلب رضای پروردگار و تأمین مصالح کشور باشد و تسلیم تعارض منافع نشود.

ایشان با اشاره به اهمیت و اثرگذاری سخنان نمایندگان، آنها را به توجه به تأثیر سخنان و اقدامات خود در فضای عمومی و مراقبت از سوء استفاده از آن سخنان علیه کشور، نظام و منافع ملی فراخواندند و افزودند: سخنی که از منبر مجلس بیان می‌کنید باید امیدبخش و آرامش‌آفرین باشد که البته بر خلاف برهه‌ای در گذشته که از بلندگوی مجلس دعوا و اختلاف بیرون می‌آمد، امروز مجلس اختلاف‌برانگیز نیست و تا حدود زیادی آرامش‌بخش است.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بیان نکته دیگری از الزامات حفظ شأن حقیقی مجلس با تأکید بر اینکه سخنان نمایندگان باید نشان‌دهنده عقلانیت و پایبندی به اصول انقلاب باشد، گفتند: خوش‌آمدن یا نیامدن دیگران در فلان گوشه دنیا نباید روی حرف ما اثرگذار باشد بلکه باید پایبندی به اصول و آرمانها در سخنان نمایندگان برجسته و نشانه عزم و اقتدار و اراده ملی باشد.

ایشان ایستادگی و صراحت بی‌بدیل ملت ایران در مقابل یاوه‌گویی‌ها و تحمیل‌گری قدرتهای بزرگ و حضور پر شور و انبوه مردم در مراسم سالگرد ارتحال امام بزرگوار و راهپیمایی ۲۲ بهمن -با وجود تبلیغات بی‌شمار علیه امام و انقلاب- را نشانه‌هایی آشکار از اقتدار و عزم جزم ملی برشمردند و افزودند: این اقتدار باید در مواضع نمایندگان و رد و قبول قوانین و اشخاص دیده شود که البته این خصوصیات تا حد زیادی در مجلس وجود دارد.

رهبر انقلاب با تأکید بر اینکه حفظ انسجام ملی امروز لازم‌تر از همیشه و طرح اختلافات «سلیقه‌ای و سیاسی و کاری» به شکل دعوا و یقه‌گیری زیان‌بارتر از هر زمانی است، افزودند: همچنانکه مکرر گفته‌ایم از کشور در مسائل اساسی باید صدای واحد بیرون بیاید و ملت و مجموعه سیاسی و مدیریتی کشور همچون ید واحده باشند.

ایشان هماهنگی و جلسات مشترک رؤسای قوا را زمینه‌ای مناسب برای حل مسائل کشور دانستند و افزودند: بر خلاف برخی دوره‌ها که از توصیه‌ها برای حل مسائل در جلسات و نکشاندن اختلافات به فضای عمومی استقبال خوبی نمی‌شد، امروز همگرایی نسبی بین قوا وجود دارد که باید با حفظ آن از جبهه‌بندی و تبدیل شدن بلندگوی مجلس به ابزار انعکاس اختلاف جلوگیری کرد.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بیان برخی توصیه‌های مصداقی، همزمانی آغاز به کار مجلس دوازدهم با آغاز برنامه هفتم را فرصتی برای پیگیری مجدانه آن دانستند و با ابراز ناخرسندی از تحقق نیافتن مطلوب برنامه‌های سابق گفتند: میزان تحقق برنامه هفتم حداقل باید ۹۰ درصد باشد. البته اجرای بند بند برنامه احتیاج به قانون و مقررات دارد که باید این نیاز در مجلس تأمین شود.

ایشان با تأکید بر پیگیری مسئله مهم تنقیح قوانین، نمایندگان را به حضور فعال و همراه با آمادگی و مطالعه در جلسات صحن علنی و کمیسیون‌های مجلس توصیه کردند و گفتند: توصیه دیگر، همکاری با دولت است که یکی از انواع همکاری، پرهیز از مشغول کردن مسئولان دولتی با کثرت سؤال و احضار به مجلس است که این مسئله جزو شکایت‌های دولت‌های قبل و کنونی است.

رهبر انقلاب با تأکید بر حق مجلس در سؤال و احضار وزیران و یا تحقیق و تفحص از دستگاههای دولتی در موارد متکی به گزارش‌های رسمی و معتبر افزودند: در اقدامات نظارتی فقط به موارد ضروری و لازم اکتفا کنید.

ایشان دستکاری زیاد لوایح اقتصادی در مجلس را باعث از بین رفتن شاکله آنها دانستند و گفتند: شاکله لایحه بودجه نیز باید محفوظ بماند که این به معنی نادیده گرفتن حق مجلس در اصلاح ایرادهای لایحه دولت نیست اما شاکله آن حفظ شود و از وارد کردن منابع و درآمدهای غیرواقعی و غیرقابل تحقق در بودجه پرهیز شود.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در بیان الزامی دیگر برای حفظ شأن برجسته مجلس شورای اسلامی با تأکید بر توصیه همیشگی مبنی بر ضرورت مشی انقلابی، خاطرنشان کردند: مجلس، مجلس انقلاب است اما انقلابی‌گری فقط سر و صدا کردن نیست و در فهم انقلابی‌گری مراقب باشید خطا صورت نگیرد.

ایشان انقلابی‌گری را حرکت در مسیر آرمان‌های انقلاب و جلوگیری از تخطی از آنها، شجاعت و صراحت در ابراز «درست، غیر اهانت‌آمیز و محترمانه» عقیده و دخالت ندادن مطلق اغراض شخصی و سلایق سیاسی در مسائل کاری خواندند و گفتند: همچنان‌که امام بزرگوار فرمودند، عالم محضر خدا است و با این نگاه باید در پی جلب رضای الهی باشیم و مواضع انقلاب را قاطعانه و با شجاعت بیان و در تصمیم‌گیری‌ها دنبال کنیم.

رهبر انقلاب، واکنش یکپارچه، قوی و محکم به اظهارات نابخردانه یا اتهام‌آمیز علیه جمهوری اسلامی را از دیگر وظایف نمایندگان و مصداقی از انقلابی‌گری برشمردند.

در ابتدای این دیدار آقای قالیباف رئیس مجلس دوازدهم به بیان مهمترین اقدامات منتخبان ملت در سال گذشته و برنامه‌های آتی قوه مقننه پرداخت و گفت: مبنای ما در همکاری مسئولانه با دولت، سیاست‌های کلی نظام و تلاش برای تحقق برنامه هفتم توسعه است.

آقای قالیباف نظارت مجلس بر حوزه «تنظیم بازار» را ابزار بهبود اداره کشور برشمرد و گفت: «تداوم اجرای طرح کالابرگ به منظور حفظ قدرت خرید»، «کنترل نرخ ارز و تأمین ارز تولید»، «حل مسئله ناترازی انرژی» و «چاره‌جویی برای کاهش فشار هزینه‌های مسکن»، ۴ کارویژه و اولویت مشترک دولت و مجلس برای حل مشکلات مردم است.

رئیس مجلس همچنین با اشاره اهمیت قانون اقدام راهبردی در صیانت از منافع ملی و حمایت مجلس از مواضع عزتمندانه دستگاه دیپلماسی کشور در جریان مذاکرات مسقط، گفت: «تصویب قانون مالیات بر سوداگری»، «تصویب کلیات طرح ملی هوش مصنوعی»، «تنقیح قوانین با بهره‌گیری از سامانه قانون یار و ابزارهای هوشمند»، «اصلاح قانون نظارت بر رفتار نمایندگان» و «ساماندهی هوشمند در حوزه بودجه‌ریزی و نظارت مالی کشور» از جمله اقدامات مجلس دوازدهم بوده است.

حسابرسی کامل دیوان محاسبات از شرکت‌های دولتی، حضور فعال نمایندگان در عرصه دیپلماسی پارلمانی و ارتباط مستمر و مستقیم با اقشار مختلف مردم در سراسر کشور از دیگر محورهای گزارش آقای قالیباف بود.

  بخش‌هایی از بیانات رهبر انقلاب در این دیدار:
  عید غدیر را تبریک عرض میکنم، حقیقتاً عید بزرگی برای عالم اسلام است. مضامینی که در واقعه‌ی غدیر مورد توجه باید قرار بگیرد مضامین خیلی وسیعی است که به معرفت اسلام منتهی میشود. صرفاً این نیست که امیرالمؤمنین را به ولایت منصوب کردند؛ مفاهیم مهم دیگری هم در دل آن است.

همچنین ولادت حضرت هادی سلام‌الله علیه را تبریک عرض میکنم.

  ما غیر از وزن و ملاک حقوقی که در همه مجالس وجود دارد و همه مجالس را در سطح عالی می‌نشاند، یک معیار دیگری، یک ملاک دیگری داریم که آن عبارت است از وزن حقیقی؛ این در یک جاهایی هست، در یک جاهایی نیست.

با این دید که نگاه کنیم، آن‌وقت معلوم می‌شود که جایگاه مجلس شورای اسلامی در نظام جمهوری اسلامی کجاست. من این را می‌خواهم بگویم؛ شما به عنوان مجلس شورای اسلامی در ایران اسلامی، شأن و جایگاهتان -در این دنیایی که ما داریم مشاهده می‌کنیم- بی‌نظیر است. شما مجلس شورای اسلامی هستید.

  یک مسئله‌ی دیگر، مسئله‌ی لوایح اقتصادی است. چند بار این را به مجالس سفارش کرده‌ام. دست‌کاری لوایح اقتصادی باید محدود باشد، زیاد دست‌کاری نباید کرد.

یک لایحه‌ی اقتصادی است، یک اولی دارد، یک آخری دارد، یک مجموعه‌ای دارد، یک پیکره‌ای دارد، شاکله‌ای دارد. این را وقتی زیاد شما دست‌کاری کردید، از این شاکله افتاد، از اثر می‌افتد. آن‌وقت وقتی که عمل کردند، به نتیجه نمی‌رسد، مسئولیت‌ها لوث می‌شود. دولت می‌گوید که اگر من آنی را که داده بودم، آن را مجلس به من برمی‌گرداند و تصویب می‌کرد، نتیجه می‌داد؛ می‌افتد گردن مجلس؛ مجلس هم جور دیگری جواب می‌دهد. این نمی‌شود.

به نظر من، هرچه ممکن است، در لوایح اقتصادی، دست‌کاری کمتری در لایحه صورت بگیرد.

  یک باید دیگر مسئله‌ی انسجام ملی است؛ انسجام ملی امروز از همیشه لازم‌تر است، همیشه لازم بوده اما امروز بیشتر از همیشه اختلاف، یقه‌گیری همیشه به ضرر است ولو این یقه‌گیری مثلاً فرض کنید که بخاطر مسئله‌ی شخصی هم نباشد. 

اینی که ما اختلافات سلیقه‌ای و سیاسی و کاری و اینهای خودمان را به شکل دعوا، به شکل اختلاف مطرح کنیم این همیشه مضر است، امروز از همیشه مضرتر است امروز از همیشه من مکرر عرض کرده‌ام از کشور باید در مسائل اساسی صدای واحد بیاید بیرون، باید ید واحده باشند ملت ما و مجموعه‌ی ما، مجموعه‌ی سیاسی ما، مجموعه‌ی مدیریتی کشور باید ید واحده باشند.

زمینه هم فراهم است خوشبختانه رؤسای قوا دیدارهای خوبی دارند و بنده در بعضی از دولتها اصرار میکردم، تأکید میکردم که آخر جلسه کنید با هم، بشینید مسائل‌تان را با هم حل کنید، بجای پشت بلندگو که علیه هم حرف میزنید در مجلس خصوصی با هم حرف بزنید سختشان بود.

حالا بحمداللّه خب می‌نشینند با هم صحبت میکنند مسائلشان را مطرح میکنند، مشکلات را میخواهند با هم حل کنند الان از این جهت زمینه آماده است یک همگرایی نسبی بحمداللّه در بین قوا وجود دارد این حفظ بشود، این حفظ بشود جبهه‌بندی نشود و این‌جور نباشد که بلندگوی مجلس اختلاف را نشان بدهد که خب الحمدللّه این‌جور هم نیست.

  مجلس مشی انقلابی باید داشته باشد. مجلس، مجلس انقلاب است؛ مشی انقلابی باید داشته باشد. منتها در فهم انقلابی‌گری، مراقب باشید خطا صورت نگیرد. انقلابی‌گری فقط سروصدا کردن نیست.

انقلابی‌گری یعنی حرکت در سمت آرمان‌ها. این، پایه‌ی اول انقلابی‌گری است. یعنی فراموش نکنیم ما، برای چه انقلاب شده. خیلی از شما جوان‌ها — که بحمدلله مجلس هم مجلسِ نسبتاً جوانی است — در دوره‌ی انقلاب نبودید، دوره‌ی مبارزات نبودید، نهضت را ندیدید. 

اهداف نهضت چه بوده؟ بیانات امام را نگاه کنید، معلوم می‌شود. در شعارهای انقلاب ملاحظه کنید، معلوم می‌شود. در آرمان‌هایی که برای انقلاب ذکر شده ملاحظه کنید، معلوم می‌شود. از آرمان‌های انقلاب تخطی صورت نگیرد. این، اولِ پایه‌ی انقلابی‌گری است.

  بعد هم، شجاعت در ابراز عقیده؛ این انقلابی‌گری است. عقیده را صریح بیان کنند، با صراحت، با بیان درست، محترمانه، عقیده گفته بشود.

در محاسبات کاری، یکی از ارکان انقلابی‌گری این است که اغراض شخصی مطلقاً کنار برود؛ رفاقت با یکی، از یکی آدم خوشش می‌آید، از یکی خوشش نمی‌آید — از لحاظ برخوردها، از لحاظ سلیقه‌ی سیاسی — در محاسباتی که برای کار انجام می‌گیرد، مسائل شخصی و خودی و سلایق شخصی و این‌ها کنار گذاشته شود. این، انقلابی‌گری است.

بعد هم، خدا را در نظر داشتن، خود را در محضر خدا دیدن. امام رضوان‌الله‌علیه با همان بیان مختصر گفتند: «عالم، محضر خداست». محضر یعنی محل حضور. همه‌ی این عالم وجود، محل حضور خدای متعال است. الان که من و شما داریم حرف می‌زنیم، در محضر الهی داریم حرف می‌زنیم. بدانیم چه داریم می‌گوییم، رضای خدا را در نظر بگیریم. آن‌جوری که از ما خواسته خدای متعال و موجب رضای الهی است، آن را در نظر بگیریم. انقلابی‌گری اینهاست. 

  مجلس قانون‌گذاری اعتبار حقوقی‌اش متکی به این است، اولاً قانون‌گذار است. ثانیاً قانون‌گذاری آن ناشی از خرد جمعی است. ثالثاً این مجموعه‌ی این مجموعه منتخب یک ملت است، ملت نشستند، فکر کردند، این جمع را انتخاب کردند با اکثریت فرستادند مجلس. خب این شأن حقوقی مجلس قانون‌گذاری است.

لکن در کنار این شأن حقوقی یک آزمون‌گاه دیگر هم وجود دارد که آن را هم باید محاسبه کرد و آن عبارت است از شأن حقیقی، وزن حقیقی مجلس. خیلی خب حالا فهمیدیم که مجالس قانون‌گذاری دموکراسی‌های دنیا این اعتبار را از نظر عقلا دارند منتها آیا وزن این مجالس یکسان است؟ وزن حقیقی آنها، از لحاظ حقوقی مثل هم هستند، اما از لحاظ حقیقی یکسانند؟ نه.

مجلسی که همّش و همتش متوجه به این است که به عدالت خدمت بشود، از تضعیف ضعفا و از فشار بر مستضعفین بشدت اجتناب داشته باشد و جلوی آن بایستد این مجلس یکسان نیست با آن مجلسی که کارش کمک به ظلم است، کمک به تبعیض است، کمک به فاصله‌ی طبقاتی است، کمک به آزار دهندگان به افراد بشر است، کمک به قاتلین غزه است مثلاً، اینها یکسان نیستند. 

من این را میخواهم بگویم. شما بعنوان نماینده‌ی مجلس شورای اسلامی در ایران اسلامی، شأنتان و جایگاه‌تان در این دنیایی که ما داریم مشاهده میکنیم، بی‌نظیر است. 

  شما مجلس شورای اسلامی هستید؛ امام (رضوان‌اللّه‌علیه) روی کلمه‌ی اسلامی تأکید کردند.

شأن مجلس شورای اسلامی خیلی بالاست؛ یعنی ما نمیتوانیم در مقام مقایسه میان این مجلس و مجالس دیگری که امروز در دنیا مشاهده میکنیم بی‌تفاوت بمانیم از امتیازاتی که این مجلس موجود در کشور ما دارد.

از اول انقلاب تا حالا این مجلس شکلهای گوناگونی، گرایشهای سیاسی گوناگونی داشته در این تردیدی نیست، همه‌ی دوره‌ها یکسان نبودند. اما مجموعاً وقتی نگاه میکنیم این مجلس با مجالس دیگر فرق میکند. این مجلس، مجلس برجسته‌ای است، مجلس ممتازی است. احترامی که ما برای مجلس شورای اسلامی قائلیم ناشی از این است.

علاوه بر آن وزن حقوقی، وزن حقیقی، احترامی که برای این نماینده قائل میشویم بخاطر این است که جزو این مجموعه‌ی باارزش و ارجمند محسوب میشود.

  اگر ما به لوازم مندرج و محتوای واقعی این مجلس نگاه کنیم مجلس، عبادتگاه است. این مجلس شما مسجد است به معنای واقعی کلمه محل عبادت است.

شما که می‌نشینید فکر میکنید، زحمت میکشید، کار میکنید، همین کارهایی که حالا آقای دکتر قالیباف بیان کردند، این کارها را انجام میدهید، دنبال میکنید، قانون خوب میگذارید و چه و چه اینها هرکدامش یک عبادت است.

منتها یک نکته‌ای اینجا وجود دارد؛ آن نکته این است که ما این طبیعت را در مصداقهای متعدد این مجلس حفظ کنیم، نگه داریم. تقوا را در مجلس محفوظ نگه دارید. بنا شد عبادتگاه باشد، در عبادت اخلاص لازم است، اخلاص را نگه داریم.

  نماینده باید خودش را پاسخگو بداند، در مقابل چه کسی؟ در مقابل خدا و در مقابل قانون. یعنی در هر اقدامی که میخواهید بکنید، احساس کنید که یک داوری وجود دارد که از شما سؤال خواهد کرد راجع به این. پاسخگو باید بدانید. 

لازمه‌ی پاسخگو دانستن این چیست؟ این است که در کارهایی که در مجلس میکنید، رأی‌ای که به فلان قانون می‌دهید، رأی‌ای که به فلان قانون نمی‌دهید، در این رأی دادن و ندادن اغراض شخصی دخالت پیدا نکند. اغراض شخصی پیدا نکند. واقعاً نگاه کنید با تشخیص، با دقّت، ببینید مصلحت چیست؟ آنچه که خدای متعال را راضی میکند، آن چیست؟ طبق آن رأی بدهید. اغراض شخصی دخالت نکند. لازمه‌ی اول پاسخگو بودن این است که انسان اغراض و مقاصد شخصی را دخالت ندهد. به تعبیر رایج این روزها تسلیم تعارض منافع نشوید. 

  یک نکته‌ی دیگر این است که نماینده به تأثیر سخن خود و اقدام خود و تصمیم خود در فضای عمومی کشور واقف باشد. شما قبل از اینکه نماینده بشوید، ممکن بود نظری داشته باشید، حرفی بزنید، این قدر انعکاسی نداشت، این قدر تأثیری نداشت. اما همین شما، وقتی در این منبر قرار گرفتید، منبر مجلس، حرف شما آن وقت دیگر دارای تأثیر است.

یک عده‌ای از حرف شما یک برداشتی میکنند، همه که پرهیزگار و با تقوا نیستند، بعضی هم هستند بی‌تقوایند، بر طبق خواست خودشان از آن حرف یک استفاده‌ی سوئی میکنند به ضرر کشور، به ضرر نظام، به ضرر دولت، به ضرر منافع ملی. باید مراقب حرف زدن بود. این حرف، این سخنی که شما در منبر مجلس بیان میکنید، باید در محیط جامعه امید بیافریند، آرامش بیافریند. 

البته خوشبختانه مجلس، حالا چندی است که این حالت را دارد. سابقاً در یک برهه‌ای از زمان بلندگوی مجلس را که انسان باز میکرد، از آن دعوا و اختلاف و اینها بیرون می‌آمد. حالا بحمداللّه این جور نیست. مجلس، اختلاف برانگیز نیست. تا حدود زیادی واقعاً آرامش‌بخش هست.

  یک باید دیگر مسئله‌ی انسجام ملی است. انسجام ملی امروز از همیشه لازم‌تر است، همیشه لازم بوده اما امروز بیشتر از همیشه. اختلاف، یقه‌گیری همیشه به ضرر است ولو این یقه‌گیری مثلاً فرض کنید که بخاطر مسئله‌ی شخصی هم نباشد. 

این که ما اختلافات سلیقه‌ای و سیاسی و کاری و اینهای خودمان را به شکل دعوا، به شکل اختلاف مطرح کنیم، این همیشه مضر است، امروز از همیشه مضرتر است.

من مکرر عرض کرده‌ام از کشور باید در مسائل اساسی صدای واحد بیاید بیرون، باید ید واحده باشند ملت ما و مجموعه‌ی ما، مجموعه‌ی سیاسی ما، مجموعه‌ی مدیریتی کشور باید ید واحده باشند.

زمینه هم فراهم است، خوشبختانه رؤسای قوا دیدارهای خوبی دارند و بنده در بعضی از دولتها اصرار میکردم، تأکید میکردم که آخر جلسه کنید با هم، بشینید مسائل‌تان را با هم حل کنید، بجای پشت بلندگو که علیه هم حرف میزنید، در مجلس خصوصی با هم حرف بزنید، سختشان بود.

حالا بحمداللّه خب می‌نشینند با هم صحبت میکنند، مسائلشان را مطرح میکنند، مشکلات را میخواهند با هم حل کنند. الان از این جهت زمینه آماده است، یک همگرایی نسبی بحمداللّه در بین قوا وجود دارد، این حفظ بشود، این حفظ بشود. جبهه‌بندی نشود و این‌جور نباشد که بلندگوی مجلس، اختلاف را نشان بدهد که خب الحمدللّه این‌جور هم نیست.

  یک توصیه‌ی دیگر مسئله‌ی همکاری با دولت است. خب، همکاری یک عرض عریضی، دامنه‌ی وسیعی دارد. یکی از انواع همکاری‌ها با دولت این است که مسئولین دولتی را با تکثیر سؤال، تکثیر احضار به مجلس مشغول نباید کرد.

دولتی‌ها، نه این دولت فقط، این دولت هم شکایت کردند به من، اما دولت‌های قبلی خیلی بیشتر آمدند آمار دادند به ما، در این فاصله این تعداد سؤال انجام گرفته. یک تعداد خیلی زیاد در حالی که همه‌ی این سؤالها لازم نیست. همه‌ی احضارها لازم نیست. وزیر را احضار کنید به کمیسیون، مدتی، وقتی‌، دو ساعت سه ساعت بیشتر گرفته بشود. یک مقدار اینها را کاهش بدهید. یعنی همکاری با دولت یک مصداقش این است. به حداقل اکتفا بشود.

این تحقیق و تفحص‌ها را و سؤال‌ها و این احضارها و اینها را هر چه ممکن است به حدّ لازم برسانید. البته بنده برای مجلس این حق را به طور جدّی قائلم، منتها در حدّ‌ لازم. بیشتر از حدّ‌ لازم انجام نگیرد.

  مجلس مشی انقلابی باید داشته باشد. مجلس، مجلس انقلاب است، مشی انقلابی باید داشته باشد. منتها در فهم انقلابی‌گری، مراقب باشید خطا صورت نگیرد. انقلابی‌گری فقط سروصدا کردن نیست.

انقلابی‌گری یعنی حرکت در سمت آرمان‌ها. این، پایه‌ی اول انقلابی‌گری است. یعنی فراموش نکنیم ما، برای چه انقلاب شده. خیلی از شما جوان‌ها — که بحمدلله مجلس هم مجلسِ نسبتاً جوانی است — در دوره‌ی انقلاب نبودید، دوره‌ی مبارزات نبودید، نهضت را ندیدید. 

اهداف نهضت چه بوده؟ بیانات امام را نگاه کنید، معلوم می‌شود. در شعارهای انقلاب ملاحظه کنید، معلوم می‌شود. در آرمان‌هایی که برای انقلاب ذکر شده ملاحظه کنید، معلوم می‌شود. از آرمان‌های انقلاب تخطی صورت نگیرد. این، اولِ پایه‌ی انقلابی‌گری است. 

بعد هم، شجاعت در ابراز عقیده، این انقلابی‌گری است. عقیده را صریح بیان کنند، با صراحت، با بیان درست، محترمانه، عقیده گفته بشود.

در محاسبات کاری، یکی از ارکان انقلابی‌گری این است که اغراض شخصی مطلقاً کنار برود؛ رفاقت با یکی، از یکی آدم خوشش می‌آید، از یکی خوشش نمی‌آید — از لحاظ برخوردها، از لحاظ سلیقه‌ی سیاسی — در محاسباتی که برای کار انجام می‌گیرد، مسائل شخصی و خودی و سلایق شخصی و این‌ها کنار گذاشته شود. این، انقلابی‌گری است.

بعد هم، خدا را در نظر داشتن، خود را در محضر خدا دیدن. امام رضوان‌الله‌علیه با همان بیان مختصر گفتند: «عالم، محضر خداست». محضر یعنی محل حضور. همه‌ی این عالم وجود، محل حضور خدای متعال است. الان که من و شما داریم حرف می‌زنیم، در محضر الهی داریم حرف می‌زنیم. بدانیم چه داریم می‌گوییم، رضای خدا را در نظر بگیریم. آن‌جوری که از ما خواسته خدای متعال و موجب رضای الهی است، آن را در نظر بگیریم. انقلابی‌گری اینهاست.

https://stnews.ir/short/eRpwb
اخبار مرتبط
تبادل نظر
نام:
ایمیل: ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد کنید
نظر: