دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی ,علمی، پژوهشی و فناوری

فناوری «هوش مصنوعی»موتور محرک نوآوری و رشد اقتصادی در ایران

به گزارش پایگاه خبری علم و فناوری : دارا رحمتی* طی یادداشتی به بررسی اهمیت هوش مصنوعی در بین فناوری‌های امروز و چالش‌های آن در ایران پرداخت.

متن یادداشت به شرح زیر است:

فناوری هوش مصنوعی سال‌هاست که در دنیای علم و فناوری مطرح است و با پیشرفت‌های اخیر در حوزه پردازش داده‌ها، امکان پیاده‌سازی این تکنولوژی به طور گسترده در جهان فراهم شده است. امروزه این فناوری به یکی از مسائل کلیدی و کاربردی در دنیا تبدیل شده است که توجه بسیاری را به خود جلب کرده و در مرز‌های تکنولوژی و دانش در حال پیشرفت است.

در این راستا، دانشگاه‌ها به ویژه در حوزه‌های مرتبط با علوم کامپیوتر و مهندسی نرم‌افزار، نقشی اساسی در گسترش و پیشرفت هوش مصنوعی دارند. در کنار آن، پلتفرم‌های نرم‌افزاری و طراحی سیستم‌های خاص هوش مصنوعی نیز نیاز به منابع پردازشی و سخت‌افزار‌های خاص دارند. مخصوصا طراحی مدار‌ها و تراشه‌های خاص برای کاربرد‌های هوش مصنوعی از جمله پیشرفت‌هایی است که می‌تواند در این زمینه نقشی ویژه ایفا کند. این پیشرفت‌ها نه تنها ظرفیت بالایی برای بهبود عملکرد هوش مصنوعی دارند، بلکه ارتباط تنگاتنگی با صنعت خواهند داشت و موجب ایجاد تحولی در بخش‌های مختلف اقتصادی خواهند شد.

در ایران نیز دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی باید در این زمینه بیشتر فعال شوند تا بتوانند این فناوری را به درستی پیاده‌سازی کرده و از آن برای پیشبرد کشور استفاده کنند. البته چالش‌هایی در مسیر این پیشرفت‌ها وجود دارد، از جمله فاصله بین دانشگاه و صنعت که می‌تواند مانعی برای بهره برداری کامل از این ظرفیت‌ها باشد. با این حال هوش مصنوعی به‌عنوان یک حوزه کاربردی و در حال توسعه می‌تواند این شکاف را کاهش دهد و زمینه‌ای برای همکاری نزدیک‌تر میان این دو بخش فراهم کند.

یکی از نکات مثبت این حوزه، تربیت نیروی انسانی متخصص است. دانشجویان پس از فراگیری مهارت‌های مرتبط با هوش مصنوعی می‌توانند به سرعت جذب شرکت‌های خصوصی شوند و در بخش‌های مختلف این حوزه فعالیت کنند. در حال حاضر کشور ما از بابت دانش و آموزش نیروی انسانی در این زمینه در وضعیت مطلوبی قرار دارد، اما باید برای جلوگیری از مهاجرت نخبگان و استفاده حداکثری از پتانسیل‌های موجود در داخل کشور، تدابیر لازم اتخاذ شود.

در نهایت، هوش مصنوعی می‌تواند در صورت استفاده بهینه، نقشی حیاتی در ایجاد ارزش افزوده برای کشور و پیشرفت در صنایع مختلف ایفا کند. برای دستیابی به این هدف، هماهنگی و همکاری بیشتر بین دانشگاه‌ها و صنایع ضروری است.

عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی و کامپیوتر دانشگاه بهشتی*