همایش‌ها و جشنواره‌ها ,علمی، پژوهشی و فناوری

دانشجوی پزشکی از تجربه‌های المپیاد نانو و نقش خانواده در موفقیت می‌گوید

راز موفقیت مهراد حسینی در المپیاد نانو

به گزارش پایگاه خبری علم و فناوری کردستان: مهراد حسینی، دانشجوی ترم پنجم پزشکی و نفر هشتم مرحله دوم مسابقات ملی نانو فناوری، در گفت‌وگویی تفصیلی از مسیر ورود خود به این حوزه، چالش‌ها، نگاهش به آینده و جایگاه ایران در عرصه نانو می‌گوید.

حسینی در ابتدای گفت‌وگو با معرفی خود اظهار داشت: «من مهراد حسینی، دانشجوی ترم پنجم پزشکی هستم. ورود من به دنیای نانو فناوری به دوران دانش‌آموزی برمی‌گردد. آن زمان چند بار در المپیاد نانو شرکت کردم؛ دوبار شکست خوردم اما بار سوم که هم‌زمان با کنکور بود، موفق شدم رتبه ۱۴ و مدال برنز کشوری بگیرم. همان تجربه انگیزه‌ای شد تا مسیرم را در دانشگاه هم ادامه بدهم و خوشبختانه امسال در بخش کارشناسی مرحله دوم مسابقه، رتبه هشتم کشور را کسب کردم.»

وی درباره انگیزه‌اش برای حضور در این رقابت‌ها تصریح کرد: «موفقیت دوران دانش‌آموزی به من حس و انرژی مثبتی داد. همین باعث شد با جدیت بیشتری ادامه بدهم و در کنار نخبگان این مسیر را طی کنم.»

به گفته وی، بزرگ‌ترین چالش در مسیر آماده‌سازی مسابقات، حجم زیاد منابع علمی بوده است: «برای این دوره حدود ۱۷۰ مقاله معرفی شده بود. اما با توجه به کمبود وقت، توانستم حدود ۱۰۰ مقاله را با دقت بخوانم. واقعاً مدیریت زمان در این مسیر سخت‌ترین بخش ماجرا بود.»

او در ادامه به ساختار المپیاد نانو اشاره کرد و توضیح داد: «المپیاد سه مرحله دارد. مرحله اول و دوم تئوری است و بیشتر بر مبنای دانش علمی می‌گذرد. اما مرحله سوم که قرار است از ۸ تا ۱۱ مهرماه در تهران برگزار شود، کاملاً عملی و آزمایشگاهی است و مدال نهایی در همان مرحله مشخص خواهد شد.»

حسینی درباره جایگاه ایران در عرصه نانو فناوری گفت: «براساس اطلاعات موجود، ایران در حوزه علم نانو در رتبه چهارم جهان قرار دارد. اما در زمینه فناوری و به‌کارگیری عملی این علم هنوز فاصله داریم. باید بیشتر روی کاربردی‌سازی کار شود تا دستاوردهای علمی به محصول و فناوری تبدیل شوند.»

وی با اشاره به اثرات موفقیت اخیرش بر آینده علمی خود خاطرنشان کرد: «این رتبه قطعاً برای من آثار مثبت خواهد داشت، اما واقعیت این است که حتی بدون کسب مقام هم نگرانی نداشتم. چون انتخاب مسیر من از روی علاقه بود و همیشه تلاش کرده‌ام صرفاً برای علاقه‌مندی خودم جلو بروم.»

او در خصوص کاربردهای نانو فناوری در زندگی روزمره مردم ایران اظهار داشت: «نانو علمی بنیادی و اثرگذار در تمام عرصه‌هاست. مثلاً در کشاورزی که کشور با بحران آب روبه‌روست، می‌توان با استفاده از فناوری‌هایی مثل هیدروژل‌ها، میزان مصرف آب را کاهش داد و راندمان را بالا برد. در پزشکی هم می‌توان داروهای هدفمند برای بیماران سرطانی تولید کرد تا دارو دقیقاً به سلول سرطانی برسد و عوارض درمان کاهش یابد. بنابراین ظرفیت نانو در حوزه‌های پزشکی و صنعتی بسیار گسترده است.»

به گفته وی، نقش دانشگاه‌ها و نهادهای علمی در حمایت از استعدادها کلیدی است: «دانشگاه‌ها می‌توانند با تشویق و پشتیبانی از دانشجویان، مسیر پیشرفت آن‌ها را هموار کنند. همین حمایت‌ها هم برای فرد ایجاد انگیزه می‌کند و هم باعث می‌شود دیگران به سمت این مسیر علاقه‌مند شوند.»

وی با توصیه‌ای به دانشجویان علاقه‌مند به این حوزه بیان کرد: «هیچ موفقیتی بدون پشتکار به دست نمی‌آید. من بارها شکست خوردم اما چون علاقه داشتم، ادامه دادم و در نهایت موفق شدم. بنابراین مهم‌ترین توصیه‌ام این است که علاقه و پشتکار را هم‌زمان داشته باشند.»

حسینی در ادامه به برنامه‌های آینده خود اشاره کرد و گفت: «در حال حاضر در حال آماده‌سازی برای مرحله سوم المپیاد هستم. در آینده قصد دارم با همکاری افراد توانمند، محصولاتی در حوزه نانو توسعه بدهم. علاوه بر آن، در بحث ترویج علم نانو هم علاقه‌مندم نقش داشته باشم تا این دانش بیشتر در جامعه شناخته شود.»

وی در پایان سخنان خود با تأکید بر نقش خانواده در موفقیت‌هایش افزود: «اگر امروز توانسته‌ام در این مسیر به جایگاهی برسم، بخش بزرگی از آن به خاطر حمایت‌های پدر و مادرم بوده است. پدرم همیشه برای من الگوی سخت‌کوشی و استقامت بود و مادرم با صبر و آرامش، فضایی فراهم کرد تا بتوانم با تمرکز درس بخوانم. برادرم همواره در کنارم بود و در بسیاری از مواقع با تشویق و همراهی، استرس و فشار رقابت‌ها را برایم کمتر می‌کرد. واقعاً اگر این حمایت‌ها نبود، شاید هیچ‌گاه نمی‌توانستم در این مسیر ماندگار شوم. به همین دلیل، موفقیت من تنها متعلق به خودم نیست، بلکه نتیجه یک همراهی خانوادگی است.»

افزود: «امیدوارم ایران در عرصه فناوری‌های کاربردی نانو بیش از پیش پیشرفت کند و جایگاه شایسته خود را پیدا کند.»