کتاب‌ها، مقالات و مجلات

سایه‌سار عدالت، ستاره‌ای که خاموش نشد

به گزارش پایگاه خبری علم و فناوری : 

سایه‌سار عدالت، ستاره‌ای که خاموش نشد 

یک سال از پرواز اردیبهشت می‌گذرد، مردی که نامش با عدالت، نگاهش با مردم و راهش با خدمت گره خورده بود. آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهوری که تا واپسین لحظه عمر، بار امانت را بر دوش کشید و جان را فدای عهدی کرد که با مردم بسته بود. اکنون، در نخستین سالگرد شهادت رئیس‌جمهور مردمی و همراهانش، زمان آن رسیده است که بار دیگر به خودمان و مسئولا‌نمان یادآور شویم: راه «شهید رئیسی»، راه تعهد بی‌چشم‌داشت و خدمت بی‌منت است. 

هجرت آسمانی آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور خدوم، نقطه عطفی در حافظه معاصر ملت ایران است؛ نه از آن رو که تنها یک رئیس‌جمهور در سانحه‌ای غم‌انگیز به شهادت رسید، بلکه از آن جهت که الگویی زنده و عینی از «مردی میدان‌دار» را از دست دادیم؛ مردی که اهل نمایش نبود، بلکه به‌راستی «رئیس‌جمهور پای کار» بود. 

شهید رئیسی در ذهن مردم، نه صرفاً یک مقام عالی‌رتبه، بلکه نماد مردی ساده‌زیست، عدالت‌خواه، انقلابی و مردمی بود. از نخستین روزهای مسئولیت‌ تا واپسین ساعت‌های عمر، میدان را خالی نکرد. در گرمای طاقت‌فرسای جنوب، در سرمای مناطق مرزی، در دل بحران‌ها، همواره در کنار مردم ایستاد. او باور داشت که فاصله مسئول از مردم، آفت جمهوریت است و همین اعتقاد، سبک مدیریت او را از بسیاری متمایز می‌کرد. 

حادثه دلخراش سقوط بالگرد، که در جریان مأموریت محرومیت‌زدایی در استان آذربایجان شرقی رخ داد، نشان داد که حتی در واپسین لحظات، شهید رئیسی در مسیر خدمت بود. سفر او برای افتتاح پروژه‌ای حیاتی و دیدار با مردم مناطق مرزی، برگ دیگری از دفتر پرماجرای تعهد و فداکاری اوست. 

در کنار او، مردانی دیگر نیز بال گشودند؛ شهید دکتر حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه پرتحرک و بااخلاص، استاندار فهیم و پرتلاش آذربایجان شرقی، تیم پرواز و امنیت، همگی در خدمت بودند و در همان مسیر نیز به دیدار حق شتافتند. 

نخستین سالگرد این حادثه، نه فقط فرصتی برای گرامیداشت یاد این عزیزان، بلکه زمان بازخوانی راهی است که پیمودند. امروز، ما مانده‌ایم و میراث شهید رئیسی: عدالت، مردم‌مداری، انقلابی‌گری و ساده‌زیستی. 

یاد و راه رئیس‌جمهور شهید، پرچمی است برافراشته بر سر راه خدمتگزاران این مرز و بوم؛ پرچمی که نباید بر زمین بماند.

فرزانه کیان پور