پزشکی و سلامت

درد زانو را پس از جراحی چطور کاهش دهیم؟

به گزارش پایگاه خبری علم و فناوری : تورم یک مشکل رایج در بیمارانی است که تحت TKA قرار می گیرند و به درد و نارضایتی بیمار کمک می کند. محققان می نویسند: “تورم اندام تحتانی پس از عمل یک مانع عمده برای بهبود بهبودی بیماران تحت TKA است.” اقدامات مختلفی برای کاهش تورم پیشنهاد شده است، از جمله استراحت، بسته های سرد و بانداژ فشاری، با موفقیت متفاوت. در حال حاضر، هیچ انتخاب دارویی موثری برای کاهش تورم پس از TKA وجود ندارد.

دیوسمین اغلب در ترکیب با فلاونوئید مرتبط به نام هسپریدین – برای کاهش تورم اندام در بیماران مبتلا به اختلالات وریدی استفاده شده است. اگرچه دیوسمین به عنوان یک داروی تجویزی در ایالات متحده یا اروپا تایید نشده است، تجربه نشان می دهد که به خوبی با سمیت کم قابل تحمل است. بر اساس این ویژگی ها، محققان یک کارآزمایی بالینی را برای ارزیابی اثربخشی و ایمنی دیوسمین در بیماران تحت TKA طراحی کردند.

مطالعه اکتشافی شامل 330 بیمار تحت TKA در 13 بیمارستان وابسته به دانشگاه بود. بیماران به طور تصادفی به یک گروه درمانی تقسیم شدند و یک دوره 14 روزه دیوسمین را از روز اول پس از عمل دریافت کردند. یا به یک گروه کنترل، بدون درمان مطالعه ای. هر دو گروه داروهای ضد درد استاندارد دریافت کردند.

تورم در مکان های خاص در روزهای 1، 2، 3 و 14 پس از عمل اندازه گیری شد و بین گروه دیوسمین و کنترل مقایسه شد. نمرات درد، عملکرد زانو، میزان عوارض، و سطوح خونی برخی از نشانگرهای التهابی (پروتئین واکنشی C و اینترلوکین-6) نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.

دیوسمین تورم و درد را کاهش می دهد

نتایج نشان داد که تورم زانو، ساق پا و ران تا 14 روز پس از TKA در بیمارانی که به دیوسمین اختصاص داده شده بودند کاهش یافت. کاهش تورم با نمره کمتر درد در حرکت زانو همراه بود. در مقابل، نمرات درد در حالت استراحت برای گروه دیوسمین در مقابل گروه کنترل تفاوت معنی‌داری نداشت. ارزیابی بهبود عملکرد زانو و سطوح بیومارکرهای التهابی نیز مشابه بود.

میزان عوارض کوتاه مدت نیز بین گروه ها مشابه بود و از ایمنی دیوسمین حمایت می کرد. این روند به سمت کاهش میزان تهوع و استفراغ بعد از عمل با دیوسمین بود، اگرچه این تفاوت معنی دار نبود.

این مطالعه شواهد اولیه ای را ارائه می دهد که دیوسمین یک درمان ایمن و موثر برای کاهش تورم و درد با حرکت پس از TKA است. با این حال، سوالاتی در مورد نحوه اعمال این اثرات دیوسمین باقی می ماند – به ویژه از آنجایی که این مطالعه هیچ تغییری در سطوح بیومارکر التهابی بین گروه ها پیدا نکرد.

دکتر کانگ و همکارانش می نویسند: «این نتیجه منفی ممکن است منعکس کننده اثربخشی سایر داروهای ضد التهابی باشد که به هر دو گروه تجویز شد. آنها بر نیاز به مطالعات بیشتر برای ارزیابی مکانیسمی که دیوسمین تورم را کاهش می دهد و اینکه آیا برخی از رژیم های دوز جایگزین ممکن است موثرتر باشد، تأکید می کنند.