تایید نظریه نسبیت عام در مقیاس کیهانی،
مطالعه نرخ شکل‌گیری کهکشان‌ها به ما اجازه می‌دهد نظریه‌های خود را مستقیماً آزمایش کنیم و تاکنون، با آنچه نسبیت عام در مقیاس‌های کیهانی پیش‌بینی می‌کند، همسو هستیم.
فضا،
یک پژوهش جدید که با کمک «تلسکوپ فضایی جیمز وب» انجام شده است، نقش ماده تاریک را در شکل‌گیری کهکشان‌ها به چالش می‌کشد.
فضا،
در این تصویر، دو کهکشان اصلی در بالای تصویر و سمت چپ مرکز دیده می‌شوند: کهکشان پوسته‌ای NGC 474 و همسایه مارپیچی آبی آن یعنی NGC 470 .
یک کاتالوگ بی‌نظیر از میلیون‌ها کهکشان؛
اخترشناسان با استفاده از یک تکنیک جدید، موفق به ایجاد دقیق‌ترین نقشه از کیهان تاکنون شده‌اند. این نقشه که حاصل سال‌ها تلاش و همکاری دانشمندان از سراسر جهان است، به ما امکان می‌دهد تا با دقت بیشتری به گذشته کیهان نگاه کنیم و اسرار ماده تاریک و انرژی تاریک را بهتر درک کنیم.
مفهوم این هنرمند یک قمر آتشفشانی بالقوه را بین سیاره فراخورشیدی WASP-49 b، سمت چپ، و ستاره مادرش به تصویر می‌کشد. شواهد جدیدی که نشان می دهد ابر سدیم عظیمی که در نزدیکی WASP-49 b مشاهده شده است نه توسط سیاره و نه ستاره تولید شده است، محققان را بر آن داشته است که بپرسند آیا منشا آن می تواند یک ماه فراخورشیدی باشد یا خیر.
برداشت این هنرمند نشان می دهد که چگونه ستارگان داغ، درخشان و پرجرم تکامل می یابند. ستاره درخشان تر پرجرم تر، ابتدا منبسط می شود، تا زمانی که لایه های بیرونی به شدت کشش گرانشی همراه را احساس کنند. سپس همراه شروع به مکیدن مواد از ستاره اولیه می کند. هنگامی که ماده اولیه از کل پوشش غنی از هیدروژن جدا می شود، منقبض می شود.
