به گزارش خبرگزاری علم و فناوری از اردبیل؛ امنیت غذایی به معنی فراهم آوردن غذای سالم، کافی و مغذی برای همه است که در بحث مدیریت پایدار، تعریف می‌شود.

امنیت غذایی و ایمنی غذا از واژه‌هایی مهم و کاربردی است که امروزه در اسناد توسعه ای به آن پرداخته شده‌است و از سوی مسئولان به کار گرفته می‌شود. امنیت غذایی به دسترسی همه افراد یک جامعه، در تمام ادوارعمر به غذای کافی و سالم برای داشتن زندگی سالم و فعال گفته می‌شود و درآمد خانوار از عوامل مهم در تأمین امنیت غذایی در یک نظام اجتماعی می‌باشد. عامل مهم دیگر در تأمین امنیت غذایی جامعه، ذائقه و دانش تغذیه‌ای خانوادهها در نحوه تخصیص بودجه برای تهیه بهترین نوع غذای در دسترس و چگونگی تقسیم غذا در خانواده می‌باشد.

این مورد زمانی تأمین می‌شود که سرانه سبد غذایی خانواده به صورت صحیح انتخاب و تهیه شود، برای افراد خانواده کافی و به صورت صحیح طبخ شود تا عناصر و مواد غذایی سالم و صحیح به سلولها و اندام‌های بدن برسد.

برای تأمین امنیت غذایی در یک کشور و نظام اجتماعی باید سازمان‌ها و نهادها با هم همکاری داشته باشند و با هماهنگی یک سازمان متولی امنیت غذایی، بر تولید یا واردات مواد و محصولات غذایی، آموزش و تبلیغ و آگاهی دادن به جامعه و سیاست گذاریهای کلان اقتصادی نقش ایفا کنند.

سازمان مسئول امنیت غذایی باید نسبت به نوع مواد غذایی، میزان و قیمت آن‌ها همیشه مطلع باشد و بررسی کند که همه مردم از نظر فیزیکی به این غذا دسترسی داشته باشند و درآمدشان به قدری باشد که بتوانند این غذا را بخرند و این سازمان در صورت بروز بحران باید زنگ خطر را به صدا درآورد و اندازه‌گیری این امنیت را بر عهده بگیرد.

مدیریت استراتژیک منابع غذایی جهت تأمین غذای با کیفیت برای نسل‌های آینده که امروزه با توجه به اهمیت بالای این موضوع، تغییر اقلیم و تأثیرگذاری آن بر تأمین غذا، توجهات بسیاری را در سطح جهان به خود جلب کرده است.

امنیت غذایی در جهان

سازمان فائو طی گزارشی اعلام کرد که برای تامین غذای جمعیت ۹ میلیارد نفری جهان در سال ۲۰۵۰، باید دو برابر میزان کنونی تولید کرد و برای رسیدن به این هدف باید موانعی مانند محدودیت زمین‌های کشاورزی، کمبود آب، قیمت بالای انرژی، افت سرمایه گذاری در زمینه تحقیقات کشاورزی و افزایش ضایعات غذایی را در نظر داشت.

 سازمان فائو با توجه به چشم انداز امنیت غذایی قرن ۲۱ جهان مربوط به کمبود مواد غذایی، تولید مواد غذایی را در قرن حاضر با مشکلاتی پیش بینی نموده‌است. از این رو رقابت بر سر زمین‌های کشاورزی و منابع آب، قیمت بالای انرژی و تغییرات آب و هوایی همگی نشان می‌دهد که باید با منابع کمتر، غذای بیشتری برای مردم سرتاسر جهان تولید شود. رشد پایدار در بخش کشاورزی، عاملی حیاتی برای تغذیه جهان در دهه‌های آتی است.

امنیت غذایی در ایران

سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، جمهوری اسلامی ایران را الگوی امنیت غذایی در منطقه توصیف کرد.

مدیر کل فائو گفت: ایران الگوی بسیار خوبی است برای این که ببینیم چگونه می‌توان در شرایط بسیار سخت به امنیت غذایی دست یافت. فائو و ایران همکاری نزدیکی با یکدیگر دارند و ما در نظر داریم با ایجاد مرکزی در ایران به ویژه در دو بخش شیلات و آبیاری کشاورزی که کارشناسان ایرانی تجارب زیادی در ان دارند، به مردم منطقه آموزش دهیم.

از طرفی پس از پایان یافتن جنگ تحمیلی سیاست ها و برنامه های دولت برای اصلاح نابسامانی ها و توسعه امور کشور در قالب برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران تجلی کرد و پس از آن، چالش های اساسی کشور از قبیل جوانی جمعیت، افزایش سطح مشارکت اجتماعی، توجه به امر اشتغال و فراهم آوردن رشد اقتصادی مورد نیاز برای کاستن از نرخ بیکاری فعلی، توسعه منابع انسانی، فناوری و بهره مندی از منابع و امکانات کشور باید مورد توجه قرار گیرد.

رسیدن به امنیت تغذیه ای بیش از هر چیز دیگری توجه را به اصلاح الگوی مصرف جلب می کند، حجم زیاد ضایعات نان، اتلاف زیاد منابع آبی به دلیل استفاده روش های نادرست آبیاری کشاورزی و از جهت دیگر عدم توجه به نگهداری مناسب از محصولات زراعی و باغی از مصادیق نگران کننده در این زمینه است.

تغذیه گیاه بر غلظت کادمیم غده سیب زمینی و نقش آن در سلامت انسان

آلودگی سبزیجات غده‌ای نظیر سیب‌زمینی (.Solanum tuberosum L)، با کادمیم و نیترات، تحت تأثیر مصرف نامتعادل کودها، تهدید جدی برای سلامت مصرف‌کنندگان محسوب می‌شود. سیب‌زمینی یکی از سبزیجات غالب کشاورزی در ایران است که به روش‌های مختلف مصرف می‌شود.

وجود مقادیر بیش از حد کادمیم و نیترات در سیب‌زمینی، ایجاد اختلال در عملکرد اندام‌های بدن و بیماری‌های مختلف از جمله سرطان را به دنبال دارد. محققان دانشگاه تربیت مدرس با همکاری دانشگاه محقق اردبیلی، مطالعه‌ای را با هدف بررسی تأثیر نقش کودهای حاوی روی (Zn) در افزایش عملکرد و کاهش غلظت کادمیم و همچنین کنترل غلظت نیترات در غده‌های سیب‌زمینی استان اردبیل در دو فاز آزمایشی انجام دادند.

نتایج آزمایش نشان داد، مصرف تلفیقی کلات روی و سولفات پتاسیم محلول حاوی کلات روی، افزایش معنی‌دار درصد ماده خشک غده‌ها و همچنین عملکرد غده‌ها را از ۲۳/۳ تن بر هکتار به ۳۴ تن بر هکتار، به‌دنبال داشت.

همچنین، مصرف کود کلات روی، تفاوت معنی‌داری را در غلظت کادمیم غده در مقایسه با تیمار شاهد نشان داد.

بیشترین غلظت کادمیم در تیمار شاهد با ۰/۱۳ میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن تر و کمترین آن در تیمار تلفیقی کلات روی و سولفات پتاسیم محلول حاوی کلات روی با ۰/۰۱ میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن تر غده بدست آمد.

در خصوص غلظت نیترات نیز، غلظت آن در تمامی نمونه‌ها، از حد بحرانی آن پایین‌تر گزارش شد.

بنابراین، برای تولید محصولات کشاورزی سالم، مصرف کودهای حاوی روی در خاک‌های با کمبود روی باید مورد توجه ویژه قرار گیرد.

با مصرف بهینه کودها و سرک کودهای حاوی روی، کیفیت و کمیت محصولات کشاورزی از جمله محصولات غده‌ای نظیر سیب‌زمینی افزایش می‌یابد و غلظت کادمیم و نیترات در محصولات، کاهش معنی‌داری را به دنبال خواهد داشت.

این‌گونه است که کیفیت تغذیه بهبود پیدا کرده و مشکل سؤتغذیه در سطح کشور مرتفع خواهد شد.

منبع:

https://civilica.com/doc/1040027/

ویکی پدیا

مجله ویستا

انتهای پیام/