به گزارش خبرگزاری علم و فناوری - استان سمنان؛محققان در دانشگاه سمنان موفق به ثبت اختراع «غشای نانوکامپوزیتی در پیل سوختی متانول مستقیم،(Nanocomposite membrane for direct methanol fuel cells) » در اداره ثبت اختراعات آمریکا (US Patent) شدند.
دکتر سعدالدین معاون پژوهش و فناوری دانشگاه سمنان با اعلام این خبر افزود:دکتر علی عموزاده و تیم همکار وی با مشارکت دانشگاه سمنان موفق به ثبت نهایی اختراع «غشای نانوکامپوزیتی در پیل سوختی متانول مستقیم،(Nanocomposite membrane for direct methanol fuel cells) » در اداره ثبت اختراعات آمریکا به شماره US10873100B2 شدند.
وی با بیان اینکه این اختراع مهم از محل حمایت های مالی کانون پتنت ایران بهره مند شده بود، افزود: پس از طی مراحل سخت و دقیق داوری و با استناد به ماهیت نوآوری و تیم توانمند علمی، خوشبختانه به نتیجه رسید و درتاریخ ۲۲ دسامبر ۲۰۲۰ موفق به اخذ گرنت (ثبت نهایی) شد.
دکتر علی عموزاده مخترع و مدیر این تیم تحقیقاتی با اشاره به اینکه پایان یافتن سوختهای فسیلی،آلایندگی زیستمحیطی آنان و وابستگی شدید بشر به این نوع از سوخت سبب شده تا تولید انرژی پاک و پایدار به یکی از مهمترین مسائل در تامین انرژی آینده بشر تبدیل شود اظهارداشت:محققان بسیاری تلاش می کنند که در جستجوی منابع جدید و پایدار انرژی باشند.
وی همچنین گفت:در سال های اخیر،در کنار انرژیهای تجدید پذیر مانند خورشیدی، بادی، زمینگرمایی و زیستتوده، انرژی حاصل از پیل سوختی نیز اهمیت فراوانی یافته است که بدون ایجاد آلودگیهای زیستمحیطی و صوتی سبب تولید انرژی الکتریکی با بازدهی بالا می شود.
استاد دانشگاه سمنان افزود:در این نمونه از پیل ها نقش اساسی بر عهده غشا است که موجب بهبود عملکرد نهایی پیل خواهد شد و در طی سالیان اخیر مطالعات فراوانی جهت بهبود خواص غشاها صورت پذیرفته است.
دکتر عموزاده تشریح کرد:در این اختراع،از نانوذرات Fe3O4@TDI@TiO2-SO3H جهت سنتز غشای پیل سوختی متانولی بهره گرفته شده است که سبب بهبود خواص و عملکرد پیل شده و نتایج بسیار مطلوبی را از نظر توان نهایی پیل در پی داشته است.
عضو هیات علمی دانشگاه سمنان با بیان اینکه ، روش بیان شده برای سنتز این نانوذرات، سومین روش در دنیا جهت مغناطیسی شدن نانوذرات است که به نوبه خود برای اولین بار توسط همین گروه تحقیقاتی در دنیا ارائه شده است افزود : در سنتر این نانو ذرات ماده صنعتی پرکاربرد و بسیار ارزان 4،2-تولوئن دی ایزوسیانات به کار گرفته شده است.
شایسته ذکر است در این اختراع علاوه بر آقای دکتر علی عموزاده خانم ها دکتر الهام تبریزیان و حوریه مزدارانی از دانشگاه سمنان و دکتر حسین بیدقی و دکتر مهران جوانبخت از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، در به ثمر نشستن این پروژه همکاری داشته اند.
در انتها یادآور می شود؛ پیش از این نیز دو اختراع از اعضای هیات علمی دانشگاه سمنان در سطح بین المللی به ثبت رسیده بود.
انتهای متن/ص
