به گزارش خبرگزاری علم و فناوری از اصفهان به نقل از نوروساینس نیوز، تیمی از محققان کانادایی به سرپرستی دکتر مونترو-اوداسو که به دلیل تحقیقاتش در مورد رابطه بین تحرک و کاهش شناختی در پیری در جهان مشهور است، گزارش کردند: تنوع راه رفتن در بزرگسالان مسن می‌تواند پیش‌بینی کننده کاهش شناخت و بیماری آلزایمر باشد. محققان دریافتند که تنوع بیشتر در راه رفتن با عملکرد شناختی پایین‌تر همراه است و یک پیش‌بینی کننده دقیق بیماری آلزایمر با دقت 70 درصد است.

محققان کانادایی اولین کسانی هستند که مطالعه می‌کنند چگونه الگوهای مختلف در راه رفتن افراد مسن می‌توانند انواع مختلف زوال عقل را با دقت بیشتری تشخیص دهند و بیماری آلزایمر را شناسایی کنند.

یک مطالعه جدید توسط یک تیم تحقیقاتی کانادایی، به سرپرستی محققان لندنی از موسسه تحقیقات بهداشتی لاوسون و دانشگاه وسترن، الگوهای راه رفتن و عملکرد مغز 500 شرکت کننده‌ای را که در حال حاضر در آزمایش‌های بالینی ثبت نام کرده‌اند، ارزیابی کرد. یافته‌های آنها در خصوص آلزایمر و زوال عقل درمجله انجمن آلزایمر  منتشر شده است.

دکتر مونترو-اوداسو به دلیل تحقیقاتش در مورد رابطه بین تحرک و کاهش شناختی در پیری در جهان مشهور است. وی با هدایت تیم تحرک، ورزش و شناخت (MEC)  در لندن، پیشگام رویکردها و روش‌های تشخیصی جدید برای پیشگیری و مبارزه با زوال عقل زودرس است.

این مطالعه اختلالات راه رفتن را در سراسر طیف شناختی، از جمله افراد مبتلا به نقص ذهنی ذهنی، بیماری پارکینسون، اختلال شناختی خفیف، بیماری آلزایمر، زوال عقل بدن لوئی و زوال عقل پیشانی گیجگاهی و همچنین کنترل‌های شناختی مقایسه کرد.

چهار الگوی مستقل راه‌رفتن مشخص شد: ریتم، سرعت، تغییرپذیری و کنترل وضعیتی. فقط تنوع زیاد در راه رفتن با عملکرد شناختی پایین‌تری همراه بود و بیماری آلزایمر را با دقت 70 درصد شناسایی کرد. متغیر بودن راه رفتن به معنای نوسانات گام به گام در فاصله و زمان است که هنگام راه‌رفتن اتفاق می‌افتد.

دکتر فردریکو پروچینی فاریا دستیار تحقیق در لاوسون و فوق دکترا، خاطرنشان کرد: "این اولین شواهد قوی است که نشان می‌دهد تغییرپذیری راه رفتن نشانگر مهمی برای فرآیندهای رخ داده در مناطقی از مغز است که هم به اختلال شناختی و هم با کنترل حرکتی مرتبط هستند." شولیچ وسترن از دانشکده پزشکی و دندانپزشکی، که اولین نویسنده مقاله است، می‌گوید "ما نشان داده‌ایم که تنوع زیاد در راه‌رفتن به عنوان نشانگر این اختلال شناختی-قشر می‌تواند به طور قابل اعتماد بیماری آلزایمر را در مقایسه با سایر اختلالات تخریب عصبی تشخیص دهد."

هنگامی که اختلال عملکرد شناختی-قشر در حال وقوع است، توانایی فرد در انجام همزمان چندین کار تحت تأثیر قرار می‌گیرد، مانند صحبت کردن هنگام راه‌رفتن یا خردکردن سبزیجات هنگام گپ زدن با خانواده.

 

دکتر مونترو-اوداسو اضافه می کند: داشتن تنوع در راه رفتن به عنوان نشانگر حرکتی برای کاهش شناختی و انواع مختلف شرایط می‌تواند باعث شود که ارزیابی راه‌رفتن به عنوان یک آزمایش بالینی مورد استفاده قرار گیرد، به عنوان مثال بیماران از فناوری پوشیدنی استفاده می‌کنند. "ما می‌بینیم که تنوع راه‌رفتن شبیه آریتمی است. ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی می‌توانند آن را با بیماران در کلینیک اندازه‌گیری کنند، مانند نحوه ارزیابی ریتم قلب با الکتروکاردیوگرام ".

بودجه: این مطالعه اساساً توسط كنسرسیوم كانادایی در زمینه عصب كشی در پیری (CCNA) ، یك برنامه تحقیقاتی مشترك برای مقابله با چالش زوال عقل و سایر بیماری‌های تخریب اعصاب تأمین شد. CCNA با کمک مالی موسسه تحقیقات بهداشتی کانادا پشتیبانی شد.

انتهای پیام/

معصومه صادقی

https://neurosciencenews.com/walking-alzheimers-aging-17784/