علمی، پژوهشی و فناوری

تغذیه سالم؛

آیا ماءالشعیر واقعاً چاق می‌کند؟

مصرف ماءالشعیر به عنوان یک نوشیدنی گازدار محبوب، سوالاتی را در مورد تأثیر آن بر وزن ایجاد کرده است، جواب سوالات مربوط به ماءالشعیر را در مطلب زیر بخوانید.

به گزارش پایگاه خبری علم و فناوری : یکی از نوشیدنی‌های پرطرفدار که بسیاری به آن علاقه‌مند هستند، ماء‌الشعیر است؛ ماء‌الشعیر می‌تواند گاهی به عنوان عاملی برای اضافه وزن نیز شناخته شود. در تهیه ماء‌الشعیر، عصاره مالت یا جوانه جو، مقدار کمی رازک، مخمر و آب گازدار استفاده شده است.

آب گازدار موجود در آن، در واقع دی‌اکسید کربن و فسفریک اسید است که به عنوان ترکیبات کربوهیدرات محسوب می‌شود. در فرآیند تخمیر، کربوهیدرات‌های موجود به کربوهیدرات‌های میانی تبدیل می‌شوند که جذب و هضم آن‌ها بسیار راحت است. سپس، این کربوهیدرات‌ها در بدن سوخته و انرژی تولید می‌کنند، بنابراین سطح کالری ماء‌الشعیر قابل توجه است و میتواند چاق کننده باشد.

هنگام مصرف ماء‌الشعیر، شما ترکیبات مختلفی را دریافت می‌کنید؛ این ترکیبات شامل مخمر، قند مالتوز، ویتامین‌های ب1، ب2 و ب5 هستند که به متابولیسم کربوهیدرات‌ ها و تولید انرژی در بدن کمک می‌کنند.

با مصرف ماء‌الشعیر، ویتامین‌ های مورد نیاز بدن نیز تأمین می ‌شوند چراکه این نوشیدنی همچنین حاوی 16 اسید آمینه ضروری است که در هر لیتر ماء‌الشعیر، حدود 20 میلی‌گرم ویتامین C به بدن می‌ رسد؛ بنابراین، ماء ‌الشعیر نه ‌تنها طعم دلپذیری دارد، بلکه می‌تواند مواد مغذی مفیدی را نیز به بدن شما ارائه دهد.

خوردن ماء الشعیر

عوارض زیاده روی در مصرف ماء الشعیر

با توجه به اینکه ممکن است بسیاری از ما سبوس غلات را در رژیم غذایی خود نداشته باشیم، ماء‌الشعیر می‌تواند منبع خوبی برای تأمین ویتامین ‌ها و مواد مغذی باشد. با این حال، اگر این نوشیدنی به ‌طور متعادل مصرف ننشود، از آنجاییکه دارای کالری نسبتاً بالایی است، می‌تواند منجر به اضافه وزن شود، بنابراین اگر قصد کاهش وزن دارید، نباید زیاد از آن استفاده کنید.

همچنین، ماء‌الشعیر حاوی مواد قندی زیادی است که برای افراد مبتلا به دیابت مناسب نیست. بخش عمده‌ای از گاز موجود در ماء‌الشعیر ناشی از فرایند تخمیر است، اما بیشتر گاز آن به‌صورت صنعتی تولید می‌شود که به آن دی‌اکسید کربن می‌گویند.

اگر میزان فسفریک اسید موجود در این نوشیدنی زیاد باشد، می‌تواند مشکلاتی مانند پوکی استخوان را به همراه داشته باشد. در نتیجه، مصرف زیاد ماء‌الشعیر ممکن است منجر به کاهش کلسیم بدن شود.

اگر هم از قبل کمبود کلسیم یا ویتامین D داشته باشید، مشکلات استخوانی شما تشدید می‌شود؛ بنابراین خیلی بهتر است که ماء ‌الشعیر را به ‌طور متعادل مصرف کنید تا از فواید آن بهره‌مند شوید و از مشکلات احتمالی جلوگیری نمایید.

طرز تهیه سنتی ماء الشعیر در طب سنتی

برای تهیه سنتی ماء‌الشعیر در طب سنتی، ابتدا جوی پوست‌ کنده را آماده کنید و آن را در مقداری آب بریزید. سپس ظرف حاوی جو را روی حرارت ملایم قرار دهید و اجازه دهید که جو به آرامی پخته شود. پس از مدتی آن را از روی حرارت بردارید و بگذارید مواد آن ته ‌نشین شود. پس از ته‌نشینی، مایعی قرمز یا سرخ‌ رنگ و رقیق مشاهده می‌ کنید که به آن ماء‌الشعیر می‌گویند.

این ماء‌الشعیر فواید زیادی از جمله کاهش فشار خون، کاهش حرارت بدن، دفع سموم، کاهش عطش شدید، کاهش حرارت کبد، درمان زخم‌های روده، درمان سرفه‌های خشک و سل دارد. در واقع به دلیل ویژگی‌های طبیعی و خواص درمانی ماء‌الشعیر، این نوشیدنی محبوبیت زیادی در طب سنتی دارد و می‌تواند به بهبود کلی سلامت بدن کمک کند. با تهیه این نوشیدنی به روش سنتی، می‌توانید از تمامی خواص آن بهره‌مند شوید.

ماءالشعیر

روش صنعتی برای تهیه ماء الشعیر

علاوه بر روش سنتی، روش‌های صنعتی نیز برای تهیه ماء‌الشعیر استفاده می‌شود. در این روش‌ها ابتدا جو تبدیل به مالت می‌شود. مالت همان جوانه جوی خشک‌ شده است که پس از خشک کردن، مایعی به دست می‌آید که به آن آبجو می‌گویند. این مایع تحت فرایند تخمیر الکلی قرار می‌گیرد و با کمک مخمر فعال، الکل تولید می‌کند.

در مرحله بعد، از روش تقطیر استفاده می‌شود که بر اساس میزان الکلی است که می‌خواهند داخل محصول باقی بماند. سپس فرآیند الکل‌زدایی انجام می‌شود تا الکل موجود کاهش یابد. معمولاً برای تولید نوشیدنی‌هایی که به کشورهای اسلامی صادر می‌شوند، میزان الکل موجود به نیم درصد محدود می‌شود. این روش‌ها به دلیل دقت و کنترل بیشتر، تولید ماء‌الشعیر با کیفیت بالا و ماندگاری طولانی‌تر را امکان‌پذیر می‌کنند.

روش تهیه ماء الشعیر بدون الکل داخل ایران

برای تهیه ماء الشعیر بدون الکل در ایران، از فرآیند تخمیر محدود استفاده می ‌کنند. یعنی قبل از اینکه مایع به حالت الکلی برسد، به آن شوک حرارتی وارد می‌شود تا از الکلی شدن جلوگیری کند. آبجو معمولاً دارای مخمری است که اگر در محیط مساعد قرار گیرد، باعث تولید الکل می‌شود. با وارد کردن شوک حرارتی، مخمر از بین می‌رود و فرآیند تولید الکل متوقف می‌شود.

نوشیدنی‌ هایی که معمولاً در داخل کشور استفاده می‌شوند، اصلاً آبجو محسوب نمی‌شوند. بلکه آن‌ها را به عنوان نوشیدنی‌هایی بر پایه مالت می‌شناسند که علت آن هم استفاده از تخمیر کاملاً محدود است.

به این ترتیب، ماء الشعیر بدون الکل تولید شده در ایران نه تنها خوشمزه و مغذی است، بلکه برای افرادی که به دلایل مختلف نمی‌خواهند یا نمی‌توانند الکل مصرف کنند، مناسب است. این روش، ماء الشعیر را به یک گزینه سالم و محبوب در میان مردم تبدیل کرده است.محسوب نمی‌شود، بلکه آن را یک نوشیدنی بر پایه ماست می‌شناسند که علت آن هم تخمیر کاملاً محدود است.

https://stnews.ir/short/ND5bv
اخبار مرتبط
تبادل نظر
نام:
ایمیل: ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد کنید
نظر: