علمی، پژوهشی و فناوری

بیمار «صرعی» را چطور نجات دهیم؟

به گزارش پایگاه خبری علم و فناوری :  متاسفانه به‌ دلیل نداشتن آگاهی کافی نسبت به بیماری صرع، مبتلایان هزینه‌های اجتماعی، روانی، خانوادگی و فردی زیادی را متحمل می‌شوند.صرع چگونه ایجاد می‌شود؟پیش از آنکه درباره علل بروز صرع صحبت کنیم، باید بدانیم که صرع و تشنج دو مفهوم متفاوت هستند.تشنج یعنی همان حمله‌ای که به فرد دست می‌دهد و صرع نام کلی بیماری است که تشنج می‌تواند یکی از علائم یا گاهی تنها علامت آن باشد. باید بدانیم هر کسی دچار تشنج می‌شود لزوماً صرع ندارد و بهتر است برای تشخیص درست بیماری، به پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کند.جالب است بدانیم که سیستم مغز و اعصاب از سلول‌های عصبی تشکیل شده است. این سلول‌ها دارای ارتباطات بسیار قوی با یکدیگر هستند که باعث انتقال پیام‌های عصبی از تمامی نقاط بدن به مغز و بردن پاسخ‌های مناسب از مغز به تمامی نقاط بدن می‌شوند.تمامی این فرآیندها، با کمک انتقال‌دهنده‌های عصبی و الکترولیت‌های بدن مانند سدیم و کلسیم صورت می‌گیرد. در‌واقع، این فرایندها نوعی فعالیت الکتریکی ایجاد می‌کنند. زمانی‌ که فعالیت الکتریکی مغز بیش از اندازه می‌شود، تشنج رخ می‌دهد.

اولین قدم برای کمک به بیمار صرعی

وقتی یک فرد دچار حمله صرع، مانند تشنج می‌شود، نخستین قدم این است که به طور کلی مراقب او باشیم؛ یعنی مطمئن شویم در حالت راحتی قرار گرفته است و خطری تهدیدش نمی‌کند. اطلاعاتی که در زیر می‌خوانیم درباره همه انواع حملات صرع کاربرد دارد.بدیهی است که برای هر نوع خاص از حمله صرع ممکن است مراقبت یا اقدام ویژه‌ای لازم باشد که در این مطلب نمی‌گنجد.به یاد داشته باشیم که برای بیشتر انواع حمله صرع همین کمک‌های اولیه کفایت می‌کند. مراحل آن ساده است و همه می‌توانند آن را اجرا نمایند.یادمان بماند سه کار مهم در حمله صرع را به این ترتیب انجام دهیم. ۱- بمان ۲- بی‌خطر ۳- به پهلوقدم نخست در حمله صرع: با آرامش بمانیمبمانیم و آرامش خود را حفظ کنیم. این کار باعث می‌شود دیگران هم آرام باشند. با آرامش صحبت کنیم و در طول حمله صرع و پس از پایان آن، حرف‌هایمان اطمینان‌بخش باشد. به کار گرفتن جملات اطمینان‌بخش به بهبود شرایط فرد به‌خصوص پس از پایان حمله صرع کمک می‌کند. تا پایان حمله صرع نزد فرد بمانیم.به ساعت نگاه کنیم و زمان آغاز حمله صرع را به خاطر بسپاریم. پس از پایان حمله، باید مدت حمله را محاسبه کنیم و بدانیم.اگر پنج دقیقه از زمان آغاز حمله صرع گذشت و حمله هنوز تمام نشده بود، باید با اورژانس (شماره 115) تماس گرفته و راهنمایی بگیریم.بیشتر حمله‌های صرع، بعد از دو سه دقیقه تمام می‌شوند، با این حال، حمله صرع قابل پیش‌بینی نیست.گاهی اوقات حمله صرع با علائم خفیفی آغاز می‌شود اما ناگهان فرد دچار افت هوشیاری می‌گردد، زمین می‌خورد و آسیب می‌بیند. ممکن است برخی حمله‌های صرع چند ثانیه بیشتر طول نکشند.
قدم دوم در حمله صرع: بی‌خطر و امن
فرد را از اجسام تیز یا خطرناک دور نگه داریم. وی را به سمتی هدایت کنیم که خطری تهدیدش نکند.اگر شخص در حالت گیج و مبهوت راه می‌رود، او را به سمت جاهای بی‌خطر و امن هدایت کنیم.به عنوان نمونه، با آرامش کمک کنیم به جایی دور از ترافیک یا دور از سکوی قطار یا مترو، پرتگاه‌ها و اجسام خطرناک برود.ممکن است سایرین برای تماشای فرد دور او جمع شوند. از آنها بخواهیم فاصله بگیرند یا متفرق شوند.وقتی فرد به‌ هوش می‌آید و جمعیت زیادی را دور خود می‌بیند، گیج و شرمسار می‌شود.فقط از یک نفر بخواهیم که در زمان حمله صرع پیش ما بماند تا در صورت نیاز بتواند کمک کند.