علمی، پژوهشی و فناوری

داروی ضد پیری جدید علائم سالمندی در موش‌ها را از بین برد

به گزارش پایگاه خبری علم و فناوری :  یک داروی ضد پیری که می تواند به افراد کمک کند برای مدت طولانی تری با سلامت بیشتر زنده بمانند در حال توسعه است. طی تحقیقی جدید محققان توانسته اند طول عمر پستانداران را ۲۵ درصد افزایش دهند.

محققان امپریال کالج لندن متوجه شدند خاموش کردن پروتئینی به نام اینترلوکین ۱۱ از سرطان جلوگیری می کند، شنوایی و بینایی را بهتر می کند، متابولیسم بدن را بهبود می بخشد و عملکرد ریه و ماهیچه ها را در موش های میان سال ارتقا می دهد. این روند حتی از ریزش و سفید شدن مو جلوگیری می کند.

این پژوهشگران ویدیوهایی از موش های عادی با موهای خاکستری، ریزش مو و اضافه وزن را در کنار موش های دیگری که از این روش درمانی استفاده کرده اند و موهای ضخیم و پرپشتی داشتند را منتشر کرده اند. موش هایی که از این درمان استفاده کردند به طور متوسط ۱۵۵ هفته زنده ماندند، حال آنکه موش های درمان نشده فقط ۱۲۰ هفته عمر کردند.

پروفسور استورات کوک در این باره می گوید: این یافته ها خارق العاده هستند. موش های درمان شده کمتر به سرطان مبتلا شدند و علائم ظاهری پیری و ناتوانی درآنها دیده نمی شد. علاوه بر آن حیوانات درمان شده با کاهش حجم ماهیچه کمتر و افزایش قدرت عضلانی روبرو شدند. به بیان دیگر موش های پیری که درمان ضد اینترلوکین ۱۱ دریافت کردند، سالم تر بودند. هرچنداین یافته ها فقط در موش ها مشاهده شده، اما احتمال کارآمدی داروها در انسان های سالمند را نیز در بردارد.

انیسه ویجاجا استادیار دانشکده پزشکی دوک در سنگاپور که در این پژوهش با محققان امپریال کالج همکاری می کرد، در این باره می گوید: من به دلیل کنجکاوی آزمایش هایی انجام دادم تا سطح اینترلوکین ۱۱ را کنترل کنم. پس از خوانش نتایج ما به وضوح شاهد آن بودیم که سطح این پروتئین همراه افزایش سن بیشتر می شود. ما متوجه شدیم این افزایش سطح پروتئین با تاثیرات منفی در بدن مانند التهاب و جلوگیری از ترمیم اعضای بدن و احیا پس از جراحت مرتبط است.

همچنین محققان متوجه شدند این پروتئین التهاب را به وجود می آورد و اجازه نمی دهد بافت ها به طور مناسب احیا شوند بنابراین تصمیم گرفتند این موضوع را بررسی کنند که آیا خاموش کردن پروتئین می تواند فرایند پیری را متوقف کند یا خیر.

در آزمایش اولیه موش ها مهندسی ژنتیک شدند تا ژن تولید کننده اینترلوکین ۱۱ حذف شود. حذف ساده این ژن طول عمر موش ها را به طور متوسط ۲۰ درصد افزایش داد. در مرحله بعد محققان به موش هایی با سن ۷۵ هفته (معادل ۵۵ سال در انسان) آنتی بادی ضد اینترلوکین ۱۱ را تزریق کردند که تاثیرات این پروتئین در بدن را متوقف کرد.

محققان نتایج را خارق العاده خواندند. موش ها ۲۵ درصد بیشتر زنده ماندند و درمان به میزان قابل توجهی مرگ ناشی از سرطان در حیوانات را کاهش دادو علاوه بر آن از ابتلا به بیماری های ناشی ازفیبروز، التهاب مزمن و متابولیسم ضعیف نیز جلوگیری کرد.

همچنین موش هاماهیچه های قدرتمندتر، ریه های قوی تر، پوست ، شنوایی و بینایی بهتری داشتند.