اصفهان هر دو سال یکبار استاندارد جهانی ذرات معلق PM2.5  را پاس کرده

مدیرگروه پژوهشی آلودگی هوای دانشگاه اصفهان گفت: اما مشکل اصلی که تقریبا در همه کلان شهرهای ایران بجز اراک وجود دارد؛ آلاینده‌ای که بیشترین خطر را ایجاد می‌کند ذرات معلق PM2.5 است و در مورد این آلاینده خطرناک اصفهان در مقایسه با تهران بیشتر بوده است. بعد از تصویب قانون هوای پاک تقریبا هر سالی 2 میکروگرم برمتر مکعب افزایش پیدا کرده است؛ ضمن اینکه حدی که سازمان بهداشت جهانی تعیین کرده 5 میکروگرم بر مترمکعب است و ما تقریبا هر دو سال یکبار استاندارد جهانی را پاس می‌کنیم؛ البته  در سال 1402 کمی کاهش یافته و احتمالا در 1403 نیز کمی کاهش خواهد یافت. یکی از دلایل زیاد بودن ذرات معلق در اصفهان بخاطر گرد و غبار است؛ به این علت که اطراف اصفهان کویر و زمین‌های بایر دست خورده زیاد هست و دلیل دیگر وجود صنایع تولید آهن و فولاد، آجر و سیمان در نزدیک اصفهان است.

میانگین سالانه ذرات معلق در هوای اصفهان بیش از 7 برابر استاندارد جهانی است

وی گفت: در مورد آلودگی هوا ذرات معلق بعنوان یکی از مسائل اصفهان و بخاطر خودروها، صنایع و گرد و غبار زیاد هست و یک روند افزایشی و بسیار نگران کننده دارد؛ طوری که میانگین سالانه آن بیش از 7 برابر استاندارد جهانی و بیش از 3 برابر استاندارد ایران است. میانگین سالانه PM2.5 در سال 1401 به 39 میکروگرم بر مترمکعب رسیدیم  در حالی که استاندارد جهانی می‌گوید میانگین سالیانه آن 5  است و در ناحیه بنفش قرار گرفتیم که نشان دهنده وضعیت خطرناک اصفهان است که از تمام کلانشهرهای ایران از جمله تهران بیشتر است؛ در تصاویر ماهواره‌ای نیز غلظت آئروسل‌های اصفهان بدترین شهر در بین تمام کلان شهرها بود. 

وی در ادامه به طرح‌هایی که وضعیت آلودگی هوا را مورد بررسی قرار داده اشاره کرد و گفت: سیاهه انتشار در سال 1396 توسط شهرداری اصفهان انجام شد. همچنین محیط زیست هم برای همه کلان‌شهرها سیاهه انتشار را بدست آورد که با یک نگرش دیگر بود؛ که در مورد اصفهان هر دو بررسی توسط دانشگاه اصفهان انجام گرفت و نتیجه این بود که اگر درون ناحیه با شعاع 50 کیلومتری و مرکزیت میدان نقش جهان را در نظر بگیریم، سهم سالانه ذرات معلق کل (TSP) تقریبا 95 درصد مربوط به منابع ساکن است، یعنی بخاطر صنایع بزرگ مثل ذوب آهن، فولاد مبارکه، صنایع سیمان و آجرپزی‌ها که اینها منابع انسان ساز است؛ یعنی گردو غبار را لحاظ نکردیم؛ و نکته اینکه با توجه به فاصله و شرایط اقلیمی این سهم‌ها تغییر می‌کنند.

 سهم MP2.5 منابع ساکن  بالای 50 درصد است

احمدی کیا افزود: بعد از اعلان این نتایج مشکلی که بوجود آمد این بود که صنایع می‌گفتند فاصله ما با شهر زیاد است و بخش عمده‌ای از ذرات معلق نشست می‌کنند؛ از این جهت پروژه دیگری با حمایت استانداری توسط اداره کل هواشناسی استان با استفاده از مدل سازی انجام شد. از مدل فتوشیمایی WRF-SMOKE-CMAQ وابسته به سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا استفاده شد؛ البته مدل‌سازی خیلی پیچیده است بوده و نرم افزار مدل سازی هم خطاهای خودش را دارد.

وی در ادامه تصریح کرد:  این پروژه هم برای کل سال 1399 انجام شد و میانگین‌گیری غلظت به صورت سالانه و ماهانه انجام گرفت و اعداد عوض شد؛ یعنی آنجا که منابع متحرک 5 درصد سهم در ذرات معلق کل داشتند، حالا سهم منابع متحرک افزایش داشت؛ زیرا آلودگی خودروها در سطح زمین و در مناطق مسکونی منتشر می‌شوند. در سال 1401 گردوغبار نیز به مدلسازی اضافه شد و غلظت ذرات معلق PM2.5 ناشی از منابع متحرک، منابع ساکن و گردوغبار در ناحیه با شعاع 50 کیلومتری ارائه شد. سهم میانگین سالانهPM2.5  خودروها 29 درصد و منابع ثابت (صنایع و ساختمان ها) 52 درصد و گردوغبار 19 درصد محاسبه شد. در بین منابع انسان ساز در سال 1399، سهم ذوب آهن 43 درصد و فولاد مبارکه 6 درصد بود. درمناطق 15 گانه شهر اصفهان که فاصله بیشتری از صنایع داشتند، سهم ذرات معلق برای فولاد مبارکه 1 درصد و ذوب آهن 6 درصد بدست آمد. سهم سالانه PM2.5  آجر پزی‌ها 2.2 درصد در شعاع 50 کیلومتری و حدود 6 درصد در شهر اصفهان بود؛ چون به اصفهان نزدیکتر است. 

وی در ادامه به یک بررسی توسط دانشگاه صنعتی اصفهان هم اشاره کرد و گفت: دانشگاه صنعتی اعدادی بدست آورد که کمی متفاوت بود، چون براساس آزمایش به دست آمد که گردوغبار نیز در آن لحاظ شده بود. یک پروژه‌ای هم با فولاد مبارکه انجام دادیم و فولاد قبول کرد هزینه را تامین کند و ما گرد و غبار را هم بررسی کنیم.

احمدی کیا در ادامه به شبیه سازی‌ها هم اشاره و تصریح کرد: سهم‌بندی به شدت تابع ناحیه مورد بررسی و زمان مورد مطالعه است؛ زیرا نرخ انتشار تابع نرخ فعالیت صنایع و پیمایش خودروها است، و مدلسازی نیز به شدت به شرایط جوی و فاصله منبع آلاینده تا شهر وابسته است. 

از سال 1396 به بعد صنایع، شرکت گاز، شرکت پخش فراورده‌ها نفتی، شهرداری  اصفهان اطلاعات ریز برای محاسبه آلاینده‌ها ارائه نمی‌دهند

وی با اشاره به اینکه منشا اصلی گرد و غبار اصفهان مربوط نواحی اطراف خود اصفهان است و تنها در برخی مواقع از خارج کشور، کویر لوت و سمنان است، اظهار کرد: اما از سال 1396 به بعد اطلاعات منابع ثابت را نداریم چون صنایع، شرکت گاز، شرکت پخش فراورده‌ها نفتی، شهرداری و غیره اطلاعات ریز را به ما نمی‌دهند. 

استعداد شهری اصفهان در طرح آمایش سرزمین توسط شرکت فرانسوی ستیران "آموزش، تحقیق و جهانگردی" بود

مدیرگروه پژوهشی آلودگی هوای دانشگاه اصفهان با اشاره به اینکه استعداد شهری اصفهان در طرح آمایش سرزمین که در سال 1351 تا 1356 توسط شرکت فرانسوی ستیران تهیه شده بود، در زمینه آموزش، تحقیق و جهانگردی است و بر اساس این گزارش، احداث صنایع سنگین تولید آهن وتبدیل‌های اولیه فلزات در این منطقه قابل توجیه نیست و در آن زمان اعلام شده بود که به عمد باید صنایع تولید آهن محدود شوند؛ گفت: یعنی همان سال‌ها که به راه اندازی ذوب آهن افتخار می‌کردند؛ این گزارش ارائه شده بود و براساس همین هم در مجلس قانونی مصوب شده بود که در شعاع 50 کیلومتری نباید صنعت آلاینده‌ای در اصفهان ایجاد شوند.

وی با بیان اینکه اما بعد چه اتفاقی افتاده؛ گفت: در سال 1359، نامه‌ای از طرف استانداری اصفهان به دولت ارسال شد که اجازه بدهید در داخل شعاع 50 کیلومتری، برخی از صنایع ساخته شوند و نتیجه این شده که الان می‌بینیم؛  اگر الان به تصاویر ماهواره‌ایNO2  در شهر اصفهان نگاه کنیم، که بیانگر احتراق توسط سوخت‌های فسیلی است، می‌بینیم که بخش بسیار زیادی از صنایع در این ناحیه احداث شده‌اند. این صنایع موجب اشتغال و در نتیجه تمرکز جمعیت و خودروها شده‌اند که خود باعث افزایش آلودگی هوای اصفهان شده است.

حصول نتیجه منفی بعداز تصویت قانون توسعه حمل و نقل عمومی در سال 1386 تا سال 1400

احمدی کیا در ادامه به تصویت قانون توسعه حمل و نقل عمومی در سال 1386 اشاره کرد و گفت: قرار بوده تا سال 1390، سهم حمل و نقل عمومی اتوبوس و مینی بوس به 40 درصد و قطار شهری به 10 درصد و مجموعا 50 درصد برسد که آن موقع در اصفهان 27 درصد بوده است؛ اما این سهم در سال 1400 به زیر 12 درصد رسیده است؛ یعنی نه تنها خوب نشده بلکه بدتر شده است. سهم تردد با دوچرخه که 8 درصد بوده به زیر 4 درصد رسیده در حالی که سال1366 میزان 16 درصد ترددها در اصفهان دوچرخه بوده است، و در مقابل سهم موتورسیکلت و خودروهای سواری زیاد شده است و به همین دلیل مصرف بنزین هم افزایش یافته است. سهم حمل و نقل ریلی بار قرار بوده به 30  درصد برسد؛ در حالی که حدود 6 تا 7 درصد ثابت مانده است؛ حتی تردد با اتوبوس‌های بین شهری نیز روند کاهشی داشته است. 

وی ادامه داد: 35 درصد آلودگی هوای منابع متحرک شهر اصفهان مربوط به کامیون‌هاست که کلا 3 درصد پیمایش ناوگان خودروها را دارند. کامیونی که 40 سال عمر دارد، 350 برابر آلودگی بیشتر از کامیون نو آلودگی دارد و اتفاقا یکی از اشکالات سند قانون آلودگی هوای اصفهان این است که کامیون‌ها نادیده گرفته شده است؛ همچنین ذوب آهن اصفهان که سهم آلودگی زیادی دارد، در سند به طور صریح دیده نشده است.  

مصرف انرژی به تولید ناخالص ملی  در ایران  صعودی و دوبرابر میانگین جهان است

احمدی کیا با اشاره به اینکه سهم حمل و نقل عمومی کم شده است و حتی حمل و نقل عمومی بین شهری نیز کاهش یافته و در نتیحه مصرف بنزین و گازوئیل هم رفته بالا و این ناترازی‌ها ایجاد شده؛ ادامه داد: هم سرانه مصرف انرژی و شدت مصرف انرژی ایران بسیار بالاست؛ در حالی که در قانون اصلاح الگوی مصرف قرار بوده تا سال 2020 با میانگین جهانی یکی شویم؛ اما همچنان شدت مصرف انرژی (مصرف انرژی به تولید ناخالص ملی یا کالای تولید شده) صعودی بوده و هم اکنون دوبرابر میانگین جهانی است. علت آن بالا بودن مصرف سوخت خودروها، وجود بخاری‌های گازی و وسایل گرمایشی و سرمایشی فرسوده و توسعه صنایع انرژی بر با راندمان پایین بوده است. 

وی اشاره کرد که تعداد خودرو سواری به ازای هر یکهزار نفر در کشور 183 است که به نسبت سایرکشورها بالا نیست و هم اکنون 44 درصد خانوار کشور فاقد خودرو هستند، بنابراین در صورت عدم توسعه حمل و نقل عمومی انتظار می‌رود تعداد سواری‌ها افزایش یافته و ترافیک بیشتر شود و در نتیجه آلودگی هوا افزایش یابد؛ لذا توسعه حمل  و نقل عمومی ضروری است. همچنین رتبه مصرف انرژی خودروهای پرتیراژ تولید کشور در کلاس پایین G و F است. همچنین وسایل نقلیه فرسوده وضعیت خوبی ندارند؛ تعداد اسقاط خودروهای فرسوده به شدت تابع قوانین کشور است و متاسفانه سیاست درستی وجود نداشته؛ البته در دو سال اخیر 20 درصد فروش خودروسازان به خودرو فرسوده اختصاص یافته، که تا حدودی روند اسقاط را بیشتر کرده است. 

خودروهای سنگین حدود 60 درصد ذرات معلق منابع متحرک اصفهان را به خود اختصاص داده‌اند

وی خاطرنشان کرد: یکی از موارد مهم در بحث آلودگی هوا خودروهای سنگین است، که سهم حدود 60 درصد ذرات معلق منابع متحرک اصفهان را به خود اختصاص داده‌اند و متاسفانه هزینه نوسازی آنها بسیا بالاست. 

نوشدن همه خودروهای فرسوده یک فرض ایده آل برای حل مشکل آلودگی هوای اصفهان است

وی گفت: آلودگی خودرها را با روش‌های خاصی اندازه‌گیری کردیم؛ اظهار کرد: اگر تمام خودروهای فرسوده به یکباره نو شوند که فرض ایده آل است؛ 30 درصد مصرف سوخت شهر اصفهان کم می‌شود؛ همچنین 35 درصد کاهش PM2.5 را خواهیم داشت و اکسیدهای نیتروژن 55 درصد کم می‌شود؛ یعنی نو شدن خودروها به شدت تاثیر گذار است.

اهم نکات مثبت سند آلودگی هوای اصفهان

وی در ادامه به اهم نکات مثبت سند آلودگی هوای اصفهان اشاره کرد و گفت: این نکات عبارتند از توسعه حمل و نقل عمومی و نوسازی و بهسازی؛ برقی سازی تاکسی‌ها، تشدید نظارت بر معاینه فنی، محدودیت تردد موتورسیکلت‌ها در بازار، ایجاد محدوده طرح ترافیک. همچنین در صنایع پایش و کنترل مستمر، نصب سامانه‌های پایش برخط، اصلاح کیفیت سوخت صنایع، نصب تجهیزات فیلتراسیون، انتقال آنها به خارج  شعاع 50 کیلومتری که این مورد بیشتر شامل آجر‌پزی‌ها وطلاسازی‌ها وریخته‌گری‌ها و سنگ‌بری‌هاست. در نیروگاه‌ها اصلاح کیفیت سوخت، نصب تجهیزات فیلتراسیون، نوسازی و بهسازی نیروگاه شهید منتظری و اسلام آباد، اصلاح سهمیه گاز، اصلاح کیفیت سوخت صنایع مطرح شده است و بحث توسعه فضای سبز. 

وی اضافه کرد: در مورد منابع گرمایشی تا حدودی در مورد بهره‌وری موتورخانه‌ها و معاینه فنی است. در بحث بیابانزایی هم  نهال کاری و مالچ پاشی و سایر موارد اشاره شده است. 

کامیون‌ها  و ذوب آهن  دو حلقه مفقوده مهم در سند کاهش آلودگی هوای اصفهان است 

 مدیرگروه پژوهشی آلودگی هوای دانشگاه اصفهان گفت: اما سند آلودگی هوای اصفهان دو حلقه مفقوده  مهم دارد یکی کامیون‌ها  و دوم ذوب آهن  است؛ البته صنایع دیگر مثل سیمان هم مهم هستند بویژه سیمان و پالایشگاه نزدیک اصفهان؛ این‌ها باید بطور خاص در سند دیده می‌شدند. 

وی در ادامه به بحث معاینه فنی خودروها اشاره کرد که معاینه فنی فقط مونواکسید کربن و هیدرو کربن را شامل می‌شود و آن هم با پایین‌ترین استاندارد و در کل هم اگر کامل اجرا شود تاثیر آن زیر 2 درصد است و مهمترین مورد PM2.5 است که در معاینه فنی خودرو نیست. بحث تعویض کاتالیست‌ها نیز در تاکسی‌ها و خودروهای دولتی دیده شده است، در حالی که بخش عمده آنها در خودروهای شخصی است.

اجرای ماده تردد وسایل نقلیه موتوری سند کاهش آلودگی هوای اصفهان ضعیف است

احمدی کیا ادامه داد: در مورد تردد وسایل نقلیه موتوری؛ وسایل نقلیه دولتی عمر بالایی دارد بویژه کامیون‌های دولتی نظیر حمل زباله و خاک که به خاطر وضعیت بودجه کشور خیلی اتفاق خاصی نمی‌تواند بیفتد؛ اتوبوس‌ها هم 67 درصد و مینی بوس‌ها بیش از 90 درصد فرسوده هستند و در این رابطه هم عملکرد خوبی نداشتیم. البته امسال  یک کمی بهتر است و اخیرا 100 اتوبوس اضافه شده. موتور سیکلت برقی بخاطر ایراداتی که دارند هنوز نتوانسته جایگزین موتروسیکلت های بنزینی شود، یعنی اجرای این ماده هم ضعیف است.

وی افزود: در ماده 10 قانون هوای پاک، رشد حمل و نقل عمومی به میزان 5 درصد ذکر شده که در سند آلودگی هوای اصفهان هم دیده می‌شود که برای ناوگانی که 67 درصد آن فرسوده است خیلی ضعیف است . 

مجوز محیط زیست برای پایش خیلی خوب اما پایش توسط خود اظهاری بی‌مفهوم است

احمدی کیا در ادامه گفت: مجوز محیط زیست برای پایش خیلی خوب است، اما کلا پایش توسط خود اظهاری بی‌مفهوم است؛ چون جریمه‌های سنگین برای آن نداریم و البته جریمه هم برای اینکار منطقی نیست. جریمه هم معنی ندارد، نهایت شهرداری خیلی هنر بکند با جریمه‌ها مثلا فضای سبز ‌ایجاد نماید. صنعت آلاینده باید متوقف شود و باید خط تولید خود را اصلاح کند. نصب فیلتر ذرات معلق خیلی هزینه ندارد. همین قدر هزینه برای ما مردم که ماسک بزنیم، برای صنعت هزینه دارد. اما کنترلSO2   و NO2 هزینه بر است.

کاهش PM2.5 فولادسازی‌ها مستلزم بومی سازی فیلترهای با راندمان بالا است

وی گفت: PM2.5   با فیلتر انجام می‌شود و در این فیلترها راندمانشان خیلی مهم است؛ مثلا در قسمت فولاد سازی راندمان فیلتر 99.8 درصد است و لازم است بومی‌سازی با کیفیت انجام شود. بعنوان مثال در ریخته گری‌ها به ازای هر تن ذوب، بین 7 تا 32 کیلو گرم ذرات معلق منتشر می شود که فوق العاده خطرناک هستند.

کاشت سوزنی برگ‌ها توسط صنایع برای کاهش آلودگی هوا تاثیری ندارد

وی خاطرنشان کرد: فضای سبز وقتی آلودگی هوا را کم می‌کند که درخت 30 سال عمر داشته باشد و پهن برگ باشد. مثلا فضای سبز لندن تنها 2 درصد آلودگی هوا را کم می‌کند. و اینکه در قانون گفته شرکت‌های صنعتی 10 درصد فضای سبز داشته باشند. آنها به دلیل کم آبی فضای سبز را به درختان سوزنی اختصاص می‌دهند که نتیجه‌ای ندارد و علاوه براینکه خیلی از درختان زمستان هم برگ ندارند. ضمن آن که نیاز به آب دارند که خود مشکل بزرگی است.  

اجرای برنامه سند کاهش آلودگی هوای اصفهان از نظر استفاده از سوخت مناسب به نسبت خوب بوده

مدیرگروه پژوهشی آلودگی هوای دانشگاه اصفهان گفت: استفاده از سوخت مناسب به نسبت خوب بوده است. کیفیت سوخت برای خودروها خوب شده است. صنایع نیز اغلب گازسوز شده‌اند که البته منجر به ناترازی شده است.

برنامه سند کاهش آلودگی هوای اصفهان تبدیل نیروگاه شهید منتظری به سیکل ترکیبی هنوز محقق نشده 

وی در ادامه بحث نیروگاه و سوخت مازوت را اشاره کرد و گفت: تصفیه برای ذرات معلق قابل استفاده است، اما برای SO2 بسیار هزینه بر است.  فقط در پالایشگاه و پتروشیمی بخاطر فرآیندهایی که دارند از کاتالیست‌ها استفاده می کنند و تا کنون هیچ صنعت دیگری اکسیدهای گوگرد و نیتروژن را تصفیه نکرده است. در صنایعی مثل فولاد و ریخته گری‌ها و در هیچ صنعت دیگری ندیدم که بتوانند آلاینده‌های گازی را بگیرند. گوگرد سوخت مازوت 3 درصد است؛ در حالی که استاندارد جهانی آن نیم درصد است. بنابراین نیروگاه نمی‌تواند دستگاه تصفیه بگذارد و این حجم زیاد گوگرد را تصفیه کند؛ اصلا توان و تکنولوژی آن را هم ندارند. نیروگاه‌های اصفهان قدیمی بوده و مصرف گاز سوخت زیادی دارند. تصفیه گازهای دودکش برای این نیروگاه‌های قدیمی مقرون به صرفه نیست و نیروگاه‌ها باید به سمت سیکل ترکیبی بروند که در استانداری اصفهان نیز مصوب شده است. بخش مهمی از ناترازی‌های گاز و برق نیز به همین دلیل است. 

کاشت گیاه و درخت برای بیابانزایی در ارتباط با سند آلودگی هوای اصفهان ضعیف است

وی ادامه داد: انتقال واحدهای صنعتی آلاینده که به تدریج دارد انجام می‌شود خیلی مهم است. ریخته‌گری‌ها و آجرپزی ها دارند به تدریج منتقل می‌شوند؛ اما طلا سازی‌ها آلودگی زیادی ندارند. طلاسازی‌ها به دلیل استفاده از تیزاب سلطانی برای براق کردن طلا بوی نامطبوعی منتشر می‌کنند که برای ساکنین آن مناطق مشکل ایجاد می‌کنند که البته قابل رفع است. انتقال آنها آلودگی هوای اصفهان را کاهش نخواهد داد؛ با این وجود  5 بند قانون سند هوای اصفهان مربوط به طلا سازی‌هاست. جلوگیری از رخدادهای گرد و غبار هم که با این شرایط اقتصادی فعلی کشور خیلی سخت است و کاشت گیاه و درخت در کمربند اطراف شهر و بیابان های اطراف اصفهان با پساب در قانون دیده شده است و امیدواریم انجام شود، اما تا الان چیزی از نظر اجرا ندیدیم و گردوغبار هر ساله بیشتر شده است.

بودجه مرتبط با آلودگی هوای اصفهان ناچیز است

وی گفت: بودجه برای اجرای قانون هوای پاک عددی قابل توجه نیست و بودجه این قانون بیشتر برمبنای جریمه گذاشته اند. بودجه قانون هوای پاک در سال 1402 برای کل کشور حدود 840 میلیارد تومان بوده است که معادل 84 اتوبوس است و این در حالی است که فقط اصفهان 1200 اتوبوس کم دارد. واقعیت این است که آلودگی هوا اولویتی برای دولت ندارد، ضمانت اجرایی هم خیلی ندارد.  تولید آهن، فولاد، مواد شیمایی و آجر برای کشور اهمیت بیشتری دارد تا آلودگی هوا. ایجاد شغل و مباحث اجتماعی نیز اولویت بیشتری دارند. به طور کلی می‌توان گفت که علت وجود آلودگی هوا فقر اقتصادی و حکمرانی است.  

انتقال آجر پزی‌ها امکان‌پذیر هست

احمدی کیا گفت: آجر پزی‌هایی که متوقف شده مجوز نداشته‌اند، اما انتقال آجر پزی‌ها کم هزینه بوده و امکان پذیر هست. باید تسهیلات داد و به نفع ما هم هست چون یک کوره آجرپزی هوفمان چهار برابر کوره تونلی مصرف انرژی دارد و 44 درصد کل اصفهان گاز مصرف می‌کنند و 90 درصد آنها از نوع هوفمان هستند. اگر قرار باشد آنها بهینه سازی شوند، بهتر است همزمان به خارج اصفهان انتقال یابند. 

عملکرد خیلی ضعیف شرکت گاز در رابطه با سند کاهش آلودگی هوای اصفهان

احمدی کیا اظهار کرد: 20 میلیون بخاری گازی در کشور است که 1.4 میلیون آن در اصفهان است، اما  سند گفته 3 هزار تا را عوض کنیم، یعنی این نهایت بهینه سازی شرکت گاز بوده در حالی که گاز بهترین  و ارزشمندترین سوخت است و با ناترازی هم مواجه  هستیم. موتورخانه‌ها یک درصد گاز استان را شامل می شوند؛ اما در 5 بند سند آلودگی هوای اصفهان به آن اشاره شده است، در حالی که بخاری گازی بسیار مهمتر است و شهرک می‌تواند در زمینه تولید بخاری‌های گازی هرمتیک و راندمان بالا کمک کند. 

از همه مهمتر، قربانی شدن تمام قانون هوای پاک در ماده 11 آن است که ذکر شده هر گونه احداث، تغییر خط تولید و واحدهای تولیدی نیاز به مجوز اداره کل محیط زیست استان  دارد و در ادامه گفته است که کمیسیونی متشکل از استانداری، اداره کل محیط زیست، اداره استاندارد، اداره صمت و جهاد کشاورزی و سازمان و فرمانداری توانایی رد نظر محیط زیست را دارد!

 انتهای پیام/