علمی، پژوهشی و فناوری

نمونه آزمایشی "ماه‌نورد" ایرانی در ۱۴۰۴ ساخته می‌شود

به گزارش پایگاه خبری علم و فناوری : توسعه صنعت فضایی کشور در سال گذشته، نوید سالی پر فعالیت را در حوزه فضایی می‌دهد و به گفته رئیس سازمان فضایی ایران، امسال طبق برنامه باید شاهد 2 پرتاب خارجی و حداقل 4 پرتاب داخلی خواهیم بود. امسال برنامه‌های فضایی، مطابق برنامه 10ساله فضایی کشور در افق 1401 تا 1410 و همچنین برنامه پنجساله هفتم پیشرفت، طرح ریزی شده و علاوه بر اجرای پروژه‌های تعریف شده در سال های گذشته، پروژه های جدیدی کلید خواهند خورد.

سالاریه در پاسخ به این سوال که در سال 1404 چند پرتاب داخلی و خارجی انجام می‌شود؟ گفت: ما حداقل 2 پرتاب خارجی و 4 تا 5 پرتاب داخلی در برنامه‌ داریم ولی ممکن است برخی پرتاب ها جا به جا شود که طبیعی است. امسال با 2 پرتاب خارجی، ماهواره ظفر، پایا و ناهید 2 در مدار قرار خواهند گرفت. در پرتاب های داخلی هم از پرتابگرهای ذوالجناح، قائم 100، قاصد، سیمرغ و سیمرغ ارتقا یافته استفاده می‌شود و البته از برخی از این ماهواره‌برها، بیش از یک پرتاب خواهیم داشت. همچنین امسال ساخت بلوک انتقال مداری سامان 2 در مرحله طراحی و ساخت قرار دارد و طبق برنامه، تعدادی از این ماهواره‌ها در دهه فجر امسال و در ایام ویژه دیگر رونمایی خواهد شد. ساخت پرتابگرهای سوخت جامد همچون قائم 100 توسط نیروی هوافضای سپاه پاسداران انجام می‌شود و پرتابگرهای سوخت مایع همچون سیمرغ‌ و پرتابگر ذوالجناح با سوخت ترکیبی جامد و مایع در سازمان صنایع هوافضای وزارت دفاع انجام می‌شود.

وی با بیان اینکه چرا با قطعیت نمی‌توان درباره تعداد پرتاب ها صحبت کرد؟ گفت: طبق برنامه، امسال باید حداقل 4 پرتاب داخلی داشته باشیم ولی با توجه به مسائل فنی، تعداد این پرتاب ها ممکن است تغییر کند و برخی پرتاب ها به سال 1405 موکول شود. به هرحال باید فرایند تست ماهواره‌های بخش خصوصی یا دولتی، به طور کامل انجام شود تا احتمال موفقیت به حداکثر برسد. زمان و پنجره پرتاب هم مهم است یعنی گاهی شرایط پرتاب، اقتضا می‌کند که در زمان خاصی پرتاب صورت بگیرد. پرتابگرهای خارجی هم معمولا پرتاب‌های متعددی را به طور همزمان انجام می‌دهند و به عنوان مثال اگر ماهواره‌هایی با جرم بالاتر که محموله اصلی برای آن پرتابگر محسوب می‌شوند با تاخیر برسد، پرتاب ماهواره‌های ما هم بموقع انجام نمی‌شود و یکی از دلایل تاخیر در چنین پرتاب‌هایی، همین موضوع است. البته در صنعت فضایی تکنولوژی‌های جدید می‌تواند سبب جهش شوند و برخی موانع را خیلی راحت تر پشت سر بگذارند و سبب جبران بسیاری از عقب افتادگی‌ها بشود.

رئیس سازمان فضایی ایران در پاسخ به این سوال که در حوزه زیرساختی قرار است چه اتفاقی در سال 1404 بیفتد؟ به ایران گفت: مهمترین اتفاقی که باید در حوزه زیرساختی در سال 1404 رخ دهد، بهره برداری از فاز اول پایگاه ملی چابهار به عنوان یکی از بزرگترین پروژه‌های زیرساختی است. توسعه این پایگاه در سه فاز دنبال می‌شود. فاز اول این پایگاه مربوط به پرتابگرهایی با سوخت جامد همچون قائم 100 و پرتابگر ذوالجناح (سوخت ترکیبی جامد و مایع) است که می‌توانند ازطریق همین پایگاه، ماهواره‌ها را در کلاس‌های جرمی مختلف در فضا قرار دهند. فرایند طراحی این پایگاه از سال 1401 شروع شده و باید تا نیمه سال 1404 به اتمام برسد که تاکنون تقریباً طبق برنامه پیش می‌رود. البته عملاً از اواخر سال 1403 امکان بهره‌برداری از این پایگاه فراهم شده بود و ما در تلاشیم که اوایل سال 1404 پرتاب‌های آزمایشی از این پایگاه را آغاز کنیم ولی جزئیات و زمان پرتاب باید در جای خودش عنوان شود.